گوهر حقهٔ دهان سخنست
جوهر خنجر زبان سخنست
گر نبودی سخن چه گفتی کس؟
در معنی چگونه سفتی کس؟
سر کس را کسی چه دانستی؟
راز گفتن کجا توانستی؟
این سخن گر نه در میان بودی
آدمی نیز بی‌زبان بودی
سخن خوش حیات جان و تنست
دم عیسی گواه این سخنست
نکته‌دانی در سخن سفته است
سخنی چند در میان گفته است
که سخن ز آسمان فرود آمد
سخن از گنبد کبود آمد
گر بدی گوهری ورای سخن
آن فرود آمدی به جای سخن
راستست این سخن درین چه شکست؟
بلکه جایش همیشه بر فلکست
نه سخن از دهن برون آید
که سخن از سخن برون آید
این سخن زادهٔ دو حرف کنست
بلکه این کن دو حرف یک سخنست
ای خرد از سخن روایت کن
به زبان قلم حکایت کن
کاتب صنع داشت میل سخن
ساخت لوح و قلم طفیل سخن
ای قلم، ساعتی زبان بگشای
حقهٔ مشک را دهان بگشای
واقفی از سفیدی و سیهی
در سیاهی در آ که خضر رهی
گرچه از تیغ من قلم شده ای
به سخن در جهان علم شده‌ای
تو به گفتار شکرین سمری
تو قلم نیستی که نی شکری
چون تو نازک نهال دیگر نیست
همه انگشت‌ها برابر نیست
ملک معنی از آن تست همه
این قلم زو تو راست یک کلمه
شاه معنی تویی، علم بردار
سوی ملک سخن قدم بردار
یاد کن سحرآفرینان را
نکته‌دانان و خرده‌بینان را
که همه مخزن سخن بودند
رازدان نو کهن بودند
عالم از در نظم پر کردند
همچو دریا نثار در کردند
ابر رحمت نثار ایشان باد
لطف جاوید یار ایشان باد
بر رسولی که نعت اوست کلام
سیدالمرسلین علیه سلام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به اهمیت و ارزش سخن و زبان اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که سخن، جوهر و نفس حیات انسان است و وجود و ماهیت انسان به توانایی او در گفتن و بیان کردن وابسته است. سخن به عنوان واسطه ارتباط بین انسان‌ها، از آسمان سرچشمه می‌گیرد و حقیقتی بزرگتر از خود را منتقل می‌کند.
شاعر همچنین به جایگاه قلم اشاره می‌کند و آن را ابزاری می‌داند که می‌تواند معانی عمیق را منتقل کند. او قلم را نه فقط یک ابزار، بلکه یک موجود زنده و دارای هنر می‌داند که به بیان زیبایی‌ها و رازهای عالم کمک می‌کند. در نهایت، شاعر به بزرگانی که در علم و سخن آفرینی نقش داشته‌اند، ادای احترام می‌کند و از برکت آنها یاد می‌کند.
به طور کلی، این متن نغمه‌ای از عظمت سخن و اهمیت آن در زندگی و ارتباطات انسانی است.
هوش مصنوعی: سخن خوب و ارزشمند مانند جواهری است که از دهان خارج می‌شود و زبان هم می‌تواند چون یک خنجر برنده باشد که کلمات را بیان می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر سخن وجود نداشت، تو به چه کسی می‌توانستی چیزی بگویی؟ و در معنای حرف‌هایت چگونه می‌توانستی چیزی را بیان کنی؟
هوش مصنوعی: هیچ‌کس را نمی‌شناسی که به راستی کیست؛ چگونه می‌توانی رازهایی را بیان کنی که هیچ‌کس از آنها خبر ندارد؟
هوش مصنوعی: اگر این حرف در میان نبود، انسان هم بدون زبان می‌ماند.
هوش مصنوعی: سخن دلنشین به زندگی روح و جسم انسان مربوط می‌شود و دم عیسی نیزشاهدی بر درستی این گفته است.
هوش مصنوعی: نکته‌سنجی در حرف زدن نیازمند دقت و تأمل است و او در میان صحبت‌هایش نکات زیادی را بیان کرده است.
هوش مصنوعی: سخنانی که به زمین می‌آیند، از آسمان و از گنبد آبی زنده می‌شوند.
هوش مصنوعی: اگر خوبی‌ها و ارزش‌ها در گفتار تو نیامده باشد، این نشان‌دهنده آن است که تو به جای سخن گفتن، تنها به سطح ظواهر پرداخته‌ای.
هوش مصنوعی: این گفته حقیقت دارد؛ در اینجا چه چیزی را از دست داده‌ایم؟ بلکه جایگاهش همیشه در آسمان است.
هوش مصنوعی: کلامی که باید گفته شود، به راحتی به زبان نمی‌آید، بلکه خود کلام نیاز به تفکر و تعمق دارد تا بیان شود.
هوش مصنوعی: این جمله بیانگر این است که این سخن به خاطر دو حرف ایجاد شده است، اما آن دو حرف در حقیقت یک سخن را شکل می‌دهند. یعنی این دو واژه به هم مرتبط‌اند و در مجموع یک مفهوم را منتقل می‌کنند.
هوش مصنوعی: ای عقل و اندیشه، از سخنان دیگران داستان بگو و با قلم، حکایت‌ها را بنویس.
هوش مصنوعی: نویسنده به خاطر علاقه‌اش به کلام، ابزارهای نوشتن را به وجود آورد و هنر بیان را تحت تأثیر قرار داد.
هوش مصنوعی: ای قلم، کمی صحبت کن و رازهای خود را آشکار کن.
هوش مصنوعی: با خبر از تفاوت‌های نیکی و بدی در دشواری‌های زندگی، به سراغ راهی برو که هدایت‌کننده‌اش، خضر باشد.
هوش مصنوعی: هرچند که از شدت حرف‌هایم ক্ষته شده‌ای، اما با کلام خود در عالم علم و دانش جایگاه یافته‌ای.
هوش مصنوعی: تو دارای سخنانی شیرین و دلنشینی، اما تو همچون نی نیستی که فقط در آن شکر و شیرینی باشد.
هوش مصنوعی: دیگر مانند گذشته نیستی و مثل یک نهال ظریف و حساس نیستی؛ همه افراد نمی‌توانند به یک اندازه با تو رفتار کنند.
هوش مصنوعی: ملک معنوی که مورد بحث است تنها متعلق به توست، و تمام این نوشته‌ها و کلمات نیز از آن تو هستند.
هوش مصنوعی: تو معنای شاهانه‌ای هستی، علم و دانش را به سوی سرزمین کلام ببر و در آنجا گام بردار.
هوش مصنوعی: به یاد کسانی باش که سحرآفرینی می‌کنند و نکته‌های دقیق را می‌فهمند، همچنین از افرادی که به جزئیات توجه دارند غافل نباش.
هوش مصنوعی: همه آن کسانی که رازها و اسرار را می‌دانستند، مجموعاً منبعی از سخنان گرانبها بودند، هم از دانسته‌های جدید و هم از تجربیات گذشته.
هوش مصنوعی: عالم به گونه‌ای نظمی پیدا کرده که مانند دریا، چیزهای ارزشمندی در آن ریخته شده است.
هوش مصنوعی: بارش رحمت بر این افراد باد و لطف دائمی دوستشان همراهشان باشد.
هوش مصنوعی: این جمله به نوعی به بزرگداشت و توصیف پیامبری اشاره دارد که کلام او از سوی بهترین و برترین پیامبران، یعنی پیامبر اسلام، بیان شده است. در واقع، این نکته تأکید دارد بر مقام والای آن پیامبر و اهمیت کلامش در میان سایر پیامبران.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر بدی گوهری ورای سخن
آن فرود آمدی بجای سخن
همین شعر » بیت ۸
گر بدی گوهری ورای سخن
آن فرود آمدی به جای سخن
گوهری گر بدی ورای سخن
آن فرود آمدی به جای سخن
همین شعر » بیت ۸
گر بدی گوهری ورای سخن
آن فرود آمدی به جای سخن
چون بیامد بوعده بر سامند
آن کنیزک سبک زبام بلند
برسن سوی او فرود آمد
گفتی از جنبشش درود آمد
جان سامند را بلوس گرفت
[...]
چیست آن کاتشش زدوده چو آب
چو گهر روشن و چو لؤلؤ ناب
نیست سیماب و آب و هست درو
صفوت آب و گونه سیماب
نه سطرلاب و خوبی و زشتی
[...]
ثقة الملک خاص و خازن شاه
خواجه طاهر علیک عین الله
به قدوم عزیز لوهاور
مصر کرد و ز مصر بیش به جاه
نور او نور یوسف چاهی است
[...]
ابتدای سخن به نام خداست
آنکه بی‌مثل و شبه و بی‌همتاست
خالق الخلق و باعث الاموات
عالم الغیب سامع الاصوات
ذات بیچونش را بدایت نیست
[...]
الترصیع مع التجنیس
تجنیس تام
تجنیس تاقص
تجنیس الزاید و المزید
تجنیس المرکب
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.