|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به ارتباطی عمیق و پرمعنا اشاره می‌کند. او می‌گوید که حتی در برابر بی‌شرمی معشوق، دیگران عاجز و ناتوان هستند. احساس می‌کند که سخنانش ممکن است نادرست تعبیر شوند، اما همچنان به معشوق محبت می‌ورزد. او اذعان می‌کند که در وجود خودش هیچ‌گونه آزرم یا خجالتی نیست و خود را مطیع خواسته‌های معشوق می‌داند. در پایان، به سردی و بی‌احساسی معشوق و تضاد آن با حرارت و تلاطم احساساتش اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: آیا اطلاع داری که افراد با نفوذ و قدرت در دنیا از دیدگاه بی‌پروای تو ناتوانند؟
هوش مصنوعی: اگرچه در بیان سختی‌هایی که دارم دچار تردید می‌شوم، اما به خاطر مهربانی و گفتار لطیف تو پرسش را مطرح می‌کنم.
هوش مصنوعی: من هیچ‌گونه شرمی از خواست دیگری ندارم، زیرا من برده و تابع خواسته‌های تو هستم و به آن افتخار می‌کنم.
هوش مصنوعی: چرا این احساس سردی وجود دارد؟ آن تلاش‌ها و محبت‌های پرشور تو چه معنایی دارند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با چنین ریشی چو گردی گرم تو
اینت ریش آخر نداری شرم تو
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.