هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عصای کلیم (موسى) اشاره می‌کند و می‌گوید که این عصا می‌تواند دریا را به خشکی تبدیل کند. او به یقین می‌گوید که این کار هنر واقعی نیست و چیزی از ممدوح (مدح‌شونده) به دست نمی‌آید. همچنین شاعر به این نکته اشاره می‌کند که ندانسته است این خاصیت باعث می‌شود که پاداشی نادرست را بپذیرد و باطل کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عصای کلیم (موسى) اشاره می‌کند و می‌گوید که این عصا می‌تواند دریا را به خشکی تبدیل کند. او به یقین می‌گوید که این کار هنر واقعی نیست و چیزی از ممدوح (مدح‌شونده) به دست نمی‌آید. همچنین شاعر به این نکته اشاره می‌کند که ندانسته است این خاصیت باعث می‌شود که پاداشی نادرست را بپذیرد و باطل کند.
هوش مصنوعی: این شعر من چون عصای حضرت موسی است، که دریا را خشک می‌کند و به ساحل تبدیل می‌سازد.
هوش مصنوعی: قطعا بدان که این سلیقه یا توانایی من نیست که بتوانم از صفات و ویژگی‌های خوب کسی بهره‌مند شوم.
هوش مصنوعی: متوجه نشدم که آیا این ویژگی می‌تواند باعث شود که پاداشی که دریافت کرده‌ام، بی‌اعتبار شود یا نه.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر آن کو درین کاخ منزل کند
دو پای دل خویش در گل کند
مجو آنچه کام تو حاصل کند
ز چیزی که مقصود باطل کند
نه از پنجه گیسوی سنبل کند
نه از ناخنان چشمه در گل کند
از آن می که در دل چو منزل کند
بدن را فروزان‌تر از دل کند
زر و سیمت ار حل مشکل کند
بخاک سیاهت مقابل کند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.