یا رب! این بچّۀ ترکان چه ز ما می خواهند؟

که همیشه دل ما را ببلا می خواهند

زلف پر چین ز چه بر زیر کله می شکنند؟

گر نه مان بسته ترا ز چین قبا می خواهند

روز اسب و زره و تیغ و کمر می طلبند

شب شراب و قدح وزیر و دوتا می خواهند

ده منی گرز چو از دست بمی اندازند

یک منی ساغر در حال فرا می خواهند

باز چون از پی بازی سوی میدان تازند

گوی و چوگان ز دل و قامت ما می خواهند

زلف چون چوگان دارند وز نخدان چو گوی

پس ز ما عاریت این هر دو چرا می خواهند؟

آفت هوش و روانند و بلای دل و دین

وانگه ایشان را مردم بدعا می خواهند

اصلشان چون ز خطا باشد بر اصل خطا

لاجرم بوسه بها جزو خطا می خواهند

رایگانی بتوکی بوسه دهند؟ آن قومی

کز پی بچّۀ خود شیر بها می خواهند