گنجور

 
جویای تبریزی

پادشاهی است شه رضا امروز

که نه در فکر تخت و دیهیم است

در زمینی بنای تکیه گذاشت

کآب و خاکش به از زر و سیم است

در کنار دل آن مکان شریف

بی تکلف بهشت و تسنیم است

بوی فقر آید از در و بامش

این مقام رضا و تسلیم است