|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به تحول و زیبایی عشق اشاره دارد. شاعر از چشم‌انداز بحرین سخن می‌گوید و به تصویر روشنی از حالتی دل‌انگیز اشاره دارد که در آن، ابرها و دریا با حالتی شاعرانه توصیف شده‌اند. همچنین، بیان می کند که روزی که از می و بزم عشق بهره‌مند شود، دلش از خود غافل و به محبوبش آگاه می‌شود. در نهایت، شاعر اشاره می‌کند که عشق همچون پرنده‌ای سایه‌افکن است و درون انسان را از گوهر اشک و درد پر می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر از بحرین، چشمانم بارانی می‌شد، لؤلؤیی که در صدف است، به عنوان مفسر به آتش می‌رفت و درخشش آن چون جواهر می‌گردید.
هوش مصنوعی: روز خوشی است که در مجلس دوستی، با نوشیدن می، از خود بی‌خبر شوم و با یاد محبوب آشنا گردم.
هوش مصنوعی: عشق مانند پرنده‌ای است که سایه‌اش بر دل انسان می‌افتد و اگر در دریا و زمین، همه جا پر از اشک و خون دل باشد، باز هم زیبایی و ارزش خاص خود را دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.