عشاق همچو دل به بر شیر خفته اند
این قوم زیر سایهٔ شمشیر خفته اند
از برق تیغبازی تقدیر بی خبر
خامان به ناز بالش تدبیر خفته اند
جمعی که غافلند ز حق با وجود علم
با دیده های باز چو زنجیر خفته اند
آنها که گشته اند همه محو سرخ و زرد
در جامه خواب رنگ چو تصویر خفته اند
جمعی که دل نهاده بر آن طاق ابروند
از سر گذشته بر دم شمشیر خفته اند
اشعار عاشقانهٔ جویا ز جوش درد
مانند ناله در بر تأثیر خفته اند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف عشق و حالاتی که عاشقان تجربه می‌کنند، می‌پردازد. او می‌گوید که بسیاری از افراد در زیر سایه تهدید و خطر، همچنان به خواب غفلت فرو رفته‌اند و از حقیقت دورند. برخی در حالی که از واقعیت‌ها آگاهند، اما همچنان در خواب نادانی و بی‌خبری به سر می‌برند. شاعر همچنین به وضوح حالاتی از عشق و درد را توصیف می‌کند، که مانند ناله‌ای در دل آنها تأثیر گذاشته است. به طور کلی، این شعر به تضاد بین آگاهی و غفلت در روابط عاشقانه و واقعیت‌های زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: عاشقان مانند دل در آغوش یک شیر خوابیده‌اند، و این مردم در سایهٔ یک شمشیر خاموش و بی‌حرکت قرار دارند.
هوش مصنوعی: بعضی افراد ناآگاه در خواب غفلت به سر می‌برند و از قدرت و اثرات بازی‌های ظاهری و فریبنده بی‌خبرند.
هوش مصنوعی: گروهی که از حقیقت غافلند، با اینکه علم دارند و چشمانشان باز است، مانند زنجیرهایی در خواب به سر می‌برند.
هوش مصنوعی: افرادی که به خواب رفته‌اند، در حالتی از هیجان و نشئه به سر می‌برند، گویی تمام بدنشان به رنگ‌های سرخ و زرد درآمده و مشغول خواب هستند، مثل تصاویری که در حال استراحت به نظر می‌رسند.
هوش مصنوعی: گروهی که قلب خود را به آن تکیه داده‌اند، از گذشته خود عبور کرده و در زیر تیغ شمشیر خوابیده‌اند.
هوش مصنوعی: شعرهای عاشقانه جویا به گونه‌ای هستند که از دردی عمیق برخاسته و مانند ناله‌ای آرام بر دل تاثیر می‌گذارند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.