|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساساتی عمیق و پیچیده اشاره می‌کند. او خود را همچون پرنده‌ای در آسمان تصور می‌کند که با وجود آزادی، هنوز تحت تاثیر کینه‌ای است. همچنین، شاعر به درد عشق و شوری که در آن وجود دارد، اشاره می‌کند و نمکین بودن عشق و دل‌سوزی را به نوعی شادابی و عیش در بزم می‌سازد. در واقع، شعر بر تنش‌ها و تضادهای عاطفی تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: من همانند پرنده‌ای که در آسمان پرواز می‌کند، به دور از این زمین، غبارآلود هستم. ولی هنوز در دل آن کسی که کینه‌ام را دارد، حس نفرتی باقی مانده است که مانند آسمان گسترده است.
هوش مصنوعی: عشق و مستی ترکیبی شگفت‌انگیز به وجود آورده‌اند؛ زمانی که احساس درد عشق به شادی ناشی از مستی می‌پیوندد. دل برهنه نیز در جشن می‌نوشان شوری خاصی دارد که شبیه به نمک است و طعم زندگی را تغییر می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
لبش بر گردن عاشق بسی حقّ نمک دارد
به تیغ غمزه‌اش گردد گرفتار آن که شک دارد
خیال چین زلفش بر میانم بسته زناری
که بر هر تار مویش رشگ تسبیح ملک دارد
به آسان کی توان زد بوسه بر خاک کف پایش
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.