گنجور

 
جویای تبریزی

زهجرت همچو خارا در تنم آتش نهان باشد

به رنگ شمع محفل شعله مغز استخوان باشد

شرف دارد بر آهوی حرم صدبار آن صیدی

که غلطیده به خون از تیر آن ابرو کمان باشد

دمی خالی نباشد از خیالش دیده ام جویا

در این آیینه دلیم عکس چون جوهر نهان باشد