|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عاطفی و درونی می‌پردازد. شاعر اشاره می‌کند که زیبایی و جذابیت چیزهای ارزشمند با گذر زمان از بین نمی‌رود و مانند لب‌های سرخ گل لاله، همچنان بر جا می‌مانند. همچنین اشاره می‌کند که برای دستیابی به هدف‌ها و آرزوهای شخصی، لازم است که از خود گذشتگی کرد و ممکن است مسیر رسیدن به این اهداف دشوار باشد و نیاز به فداکاری داشته باشد. در نهایت، هر فرد باید به درون خود توجه کند تا به هدف‌هایش برسد.
هوش مصنوعی: اگر لعل تو را بمکید، رنگ سرخی‌اش از بین نمی‌رود و گل لاله هم با چیدن از این باغ کم نمی‌شود.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به هدف خود، نباید از خودت فرار کنی. در این مسیر، تنها راهی که پیش رو داری، قطع کردن پیوندها و رها کردن موانع است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.