نازنینان را شکوه حسن با تمکین کند
جوش زینت در پرش طاؤس را رنگین کند
پیرتر هر چند گردد خصم دشمن تر شود
حلقه گردیدن کمان را بیشتر زورین کند
چشم لیلی از نگه سازی حباب باده را
عکس لعلین موج صهبا را لب شیرین کند
هر سحرگه کز صفا عالم شود آیینه دار
چون رگ گل عکس می موج هوا رنگین کند
بی بهار جلوه اش جویا فضای دشت را
فیض گلریزان اشکم دامن گلچین کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر زیبایی و شکوه نازنینان را ستایش می‌کند و به زیبایی‌های طبیعت و عشق اشاره دارد. او تأکید می‌کند که با گذشت زمان، دشمنی‌ها افزایش می‌یابد، اما زیبایی‌ها و جلوه‌های طبیعی همچنان شگفت‌انگیز باقی می‌مانند. همچنین به تأثیر عشق و زیبایی بر روح و دل اشاره می‌شود، به‌طوری که هر صبح با نور و صفای تازه‌ای همراه است و اشک شوق شاعر مانند گل‌ها در دشت می‌ریزد. در مجموع، شعر بر زیبایی‌های عشق و طبیعت و تأثیر آنها بر زندگی انسان تأکید دارد.
هوش مصنوعی: زیبایی دل‌فریب معشوقان، دل را به تسلیم وادار می‌کند و زیبایی زرق و برق پر طاووس را به رنگ‌های زیبا در می‌آورد.
هوش مصنوعی: هرچقدر که زمانی بگذرد و عمر انسان بیشتر شود، دشمنیش هم بیشتر شده و حسادت و کینه‌اش افزایش می‌یابد. این موضوع به مانند فشاری است که بر کمان می‌آید و موجب می‌شود که استحکام و قدرت آن بیشتر شود.
هوش مصنوعی: چشمان لیلی، با نگاهی که مانند حباب‌های شراب است، تصویرهایی از قرمزی و زیبایی غیرقابل وصف به وجود می‌آورد و لب‌های شیرین را نمایان می‌کند.
هوش مصنوعی: هر صبح که نور محبت و زیبایی در جهان می‌تابد، آینه‌دار زیبایی می‌شود. مانند رگی که در گل قرار دارد، تصویر این زیبایی باعث می‌شود که رنگ‌های هوا نیز زنده و رنگین شوند.
هوش مصنوعی: در غیاب بهار، زیبایی‌اش مانند جویبار به فضای دشت می‌تابد و اشک‌های من همچون گل‌باران، دامن گل را سرشار از رنگ و عطر می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ترک من چون زلف بگشاید جهان مشکین کند
هرکه بویش بشنودگوید که آن مشک این کند
ور نسیم خط و رخسارش رسد بر آسمان
سنبله پرسنبل و نثره پر از نسرین کند
ورگذر یابد زمانی بر لبش باد صبا
[...]
ترک من چون طره عنبر شکن پرچین کند
عرصه چین را ز چین طره مشگ آگین کند
مهر ما رافسای را بر نارون جولان دهد
مار مهرانگیز را بر نسترن پرچین کند
نرگس سیرابش اندر باغ حسن از میل کفر
[...]
قند بگشا ای صنم تا عیش را شیرین کند
هین که آمد دود غم تا خلق را غمگین کند
ای تو رنگ عافیت زیرا که ماه از خاصیت
سنگ‌ها را لعل سازد میوه را رنگین کند
پرده بردار ای قمر پنهان مکن تنگ شکر
[...]
چون دعای دولتت گویم ملک آمین کند
چون مدیحت گسترم پیر فلک تحسین کند
هر که فکر از برق آه عاشق مسکین کند
تکیه کی بر بیستون چون صورت شیرین کند
گر ز ناکامی بپای شمع خود پروانه سوخت
کام او این بس که شمعش گریه بر بالین کند
کی دعا فریادرس گردد چو دشمن گشت دوست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.