شب خیالم به خواب دید ترا
چقدرها به بر کشید ترا
مور ره یافته به خرمن گل
یا خط عنبرین دمید ترا
پای تا سر مزه است اندامت
به نگه می توان چشید ترا
آب رنگی نماند با لعلت
تشنه ای ظاهرا مکید ترا
گل و شمشاد و سرو را دیدم
به همه ناز می رسید ترا
باز مانده زکار قطره زدن
بسکه اشکم ز پی دوید ترا
گشت جویا ز خود تهی چون ماه
تا تواند به بر کشید ترا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر خواب زیبایی از معشوقه‌اش را می‌بیند و به توصیف جذابیت و زیبایی او می‌پردازد. او احساساتش را با تصاویری از گل‌ها و طبیعت بیان می‌کند و نشان می‌دهد که چقدر وجود معشوقه‌اش برایش ارزشمند و دلپذیر است. اشک‌های او نیز به خاطر عشق و عشق‌ورزی به این زیبایی جاری می‌شوند و در نهایت، شاعر به حس گمشده‌گی و جستجوی معشوقه‌اش می‌پردازد.
هوش مصنوعی: در خواب شب، تو را در آغوش خود چقدر به خود نزدیک دیدم.
هوش مصنوعی: یک مور که به سوی خرمن گل رفته است، یا بویی از عطر عنبر را استشمام کرده است، تو را می‌بیند.
هوش مصنوعی: تو به قدری زیبا و جذابی که از سر تا پا، وجودت شیرینی و لذت را به یاد می‌آورد. به اندازه‌ای که فقط با یک نگاه به تو، می‌توان طعم خوشی را تجربه کرد.
هوش مصنوعی: آب رنگی باقی نمانده که به خاطر لعل زیبایت تشنه‌ات شده باشد، به نظر می‌رسد این تشنگی به خاطر تو به وجود آمده است.
هوش مصنوعی: من زیبایی گل‌ها، شمشادها و سروها را مشاهده کردم که با ناز و زیبایی به تو می‌رسید.
هوش مصنوعی: از شدت اشک‌هایی که ریخته‌ام، دیگر نتوانسته‌ام به کار خود ادامه دهم و حالا فقط در انتظار تو هستم.
هوش مصنوعی: انسانی که از خود بی‌خبر است، مانند ماهی است که در جستجوی نور و روشنایی است تا بتواند تو را در آغوش بگیرد و نزد خود بیاورد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در نگر تا که آفرید ترا ؟
از برای چه برگزید ترا ؟
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.