فسون‌سازی که دل را می‌برد نیرنگش از شوخی
گریبان چاک ساز برگ گل را رنگش از شوخی
تو چون برقع گشایی در چمن گل غنچه می‌گردد
فرنگ رنگت از بس می‌کند دلتنگش از شوخی
نوای بلبل این گلستان شور دگر دارد
بود با لخت دل گل‌بازی آهنگش از شوخی
در این پیرانه‌سر گر سایه بر کهسار اندازم
پرد همچون کبوتر بر هوا هر سنگش از شوخی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی زیبایی و جذابیت عاطفی و احساسی است که از نیرنگ‌ها و شوخی‌ها ناشی می‌شود. شاعر با اشاره به گلی که در دل مردمی می‌نشیند، به جنس لطیف عشق و دل‌باختگی می‌پردازد. در ادامه، به سرود بلبل و احساسات او در گلستان اشاره می‌شود که نشانه‌ای از عشق و شور زندگی است. همچنین، تصویرسازی‌هایی از طبیعت و پرنده‌ها وجود دارد که احساسات عمیق و روان شاعر را به تصویر می‌کشد. به طور کلی، شعر درباره‌ی تاثیر زیبایی و نیرنگ در احوالات انسانی و عشق است.
هوش مصنوعی: دل‌ربایی که از جادوگری‌اش دل‌ها را می‌رباید، نیرنگش به قدری لطیف و شوخ‌طبعانه است که می‌تواند حتی جامه دل را نیز پاره کند. رنگ گل نیز تحت تاثیر همین شوخی و لطافت، دگرگون می‌شود.
هوش مصنوعی: وقتی تو نقاب را کنار می‌زنی، گل‌دونی در باغ به گل می‌نشیند. رنگ زیبای تو به قدری قوی است که دل تمامی آنها را می‌زند و آنها را به غمگینی وادار می‌کند.
هوش مصنوعی: صدای بلبل در این باغ حال و هوای دیگری دارد، چون با سرخوشی و بازیگوشی دل گل را به وجد می‌آورد.
هوش مصنوعی: در این سن و سال، اگر سایه‌ام را بر کوه بیفکنم، مانند کبوتر در آسمان، هر سنگی را با شوخی و بازی می‌خواهم جابجا کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.