|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بی‌وفایی و خیانت طرف مقابل اشاره می‌کند. او از شکسته شدن عهد و پیمان، دلشکستگی و درد عمیق خود سخن می‌گوید. شاعر به یاد می‌آورد که چگونه طرف مقابل با لحن شیرین و مژگان خود او را فریب داده و به او آسیب رسانده است. همچنین به نوعی از غم و افسوس خود به خاطر این رابطه می‌افزاید و احساس می‌کند که این آشنایی برای او دردناک بوده است.
هوش مصنوعی: از روی نادانی و بی‌توجهی، تو پیمانی که با دیگران بسته بودی را شکسته‌ای، و این نشان می‌دهد که تو در ظاهر زیبنده و شیک به نظر می‌رسی، اما در باطن و از درون، وضعیت خوبی نداری.
هوش مصنوعی: در سینه‌ام زخمی عمیق دارم که از تماشای شوخی و نازکی چشمان تو به وجود آمده، همانطور که صد دشنه زهرآلود را در آن فرو کرده‌اند.
هوش مصنوعی: دوست عزیز، از آشنایی ما متاسفانه در حال کناره‌گیری هستی. با این حال، بی‌محلی تو باعث تغییر در روابط ما شده و احساس می‌کنم که مانند نمکدانی شکسته‌ای هستی که از ما دوری می‌کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.