نبرد کعبه ام از خاطر این تمنا را
که قبله گاه کنم خیمه گاه سلمی را
چو نیست روی توجه به خیمه گاه ویم
به سوی کعبه کنم روی خود تسلی را
خیال قامت او کار سربلندان است
حریم سدره بود جا درخت طوبی را
گشاد گوشه برقع ز رویش ای صوفی
بیا مشاهده کن معنی تجلی را
به آستانه میخانه کی توان زد دست
به زیرپای نکرده سپهر اعلا را
به سجع و قافیه جامی همیشه مایل بود
ز بهر بستن زیور عروس معنا را
هجوم عشق تو ناگه رسید و یکسر برد
ز خاطرش هوس شعر و ذوق انشا را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از عشق و تمایل به حقیقت و معانی عمیق سخن می‌گوید. شاعر در نبردی داخلی برای دستیابی به حقیقت و قرب به خداوند، کعبه را به عنوان قبله خود معرفی می‌کند. او به زیبایی و جذابیت وجود معشوق اشاره کرده و از شدت عشقش به او، ذوق شعر و نویسندگی‌اش را تحت تاثیر قرار گرفته است. در این میان، او به خلوت و سکونتی پرداخته که در آن می‌تواند به معانی عمیق دست یابد و از لذت‌های دنیوی فراتر برود. این شعر در واقع تجلی عشق و تلاش برای دستیابی به حقیقت و زیبایی روحانی است.
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر بیان می‌کند که برای رسیدن به آرزوی خود، نه تنها به کعبه می‌جنگد بلکه تصمیم دارد که محل زندگی و آرامش خود را به جایی تبدیل کند که مورد احترام و توجه همگان باشد. این درخواست و آرزو نشان‌دهنده عزم و اراده او برای رسیدن به مکانی امن و محترم در زندگی‌اش است.
هوش مصنوعی: وقتی که دیگر توجهی به جایگاه او ندارم، به سوی کعبه روی می‌آورم تا آرامش بگیرم.
هوش مصنوعی: اندیشه و تصور زیبایی او باعث افتخار و سربلندی افراد برجسته است، زیرا درخت طوبی در جایی قرار دارد که به حریم سدره (جایی بسیار مقدس) مرتبط است.
هوش مصنوعی: ای صوفی، بینداز گوشه‌ای از پرده‌ی چهره‌اش را کنار و ببین که جلوه‌ی حقیقی چگونه است.
هوش مصنوعی: ورود به میخانه و نوشیدن شراب باید با تواضع و احترام باشد. کسی که به این مکان می‌آید، باید از بزرگی و مقام بالای خود دست بکشد و به ادب و فروتنی نزدیک شود.
هوش مصنوعی: شاعر همیشه به زیبایی کلام و هماهنگی الفاظ توجه داشت، تا بتواند معنا را به شکل زیبا و دلنشینی ارائه دهد، مانند زیوری که برای عروس بعنوان تزیین به کار می‌رود.
هوش مصنوعی: عشق تو به ناگاه به دلم حمله کرد و تمام آرزوها و تمایلم به شعر گفتن و نویسندگی را از یادم برد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
صبا به سبزه بیاراست دار دنیی را
نمونه گشت جهان مرغزار عقبی را
نسیم باد در اعجاز زنده کردن خاک
ببرد آب همه معجزات عیسی را
بهار در و گهر می‌کشد به دامن ابر
[...]
سفر گزیدم وبشکست عهد قربی را
مگر به حله ببینم جمال سلمی را
بلی چو بشکند از هجر اقربا را دل
بسی خطر نبود نیز عهد قربی را
مرا زمانه به عهدی که طعنه ای می زد
[...]
اگر تو جلوه دهی قامت چو طوبی را
ز خلد باز ندانند دار دنیی را
گهی که سلسله زلف را بجنبانی
جنون شود متمنی عقول اولی را
ندید روی ترا بت پرست و گر بیند
[...]
قد تو داد به باد آب‌روی طوبی را
بهشت حور ز غیرت بهشت اعلی را
مرا از دیدهٔ معنی نظر به صورت تست
که صورت تو نماید کمال معنی را
به صورتت نگرد بت‌پرست گر مانی‌ست
[...]
بسوخت آتش عشق تو زهد و تقوی را
بباد داد ورقهای درس و فتوی را
ز عاصفات خدا بحر قهر موجی زد
نهنگ عشق فرو برد طور موسی را
غرامتست نظر بر مهوسی که ندید
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.