|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به اهمیت سادهزیستی و عدم وابستگی به مال و دنیا اشاره دارد. در آن به این نکته پرداخته میشود که انسان نباید به خاطر لقمهای نان یا پوششهای ظاهری به دیگران آسیب برساند. روزی که لازم است ممکن است کم باشد، اما همین کهنهدلی کافی است و انسان باید به اندازه نیاز خود قانع باشد.
هوش مصنوعی: به دنبال لقمه و لباس نیاز نیست که هر لحظه از مردم آسیب ببینی.
هوش مصنوعی: یک روز نانی خشک به اندازهای بود که نیاز یک عمر را برآورده کند و یک لباس کهنه کفایت میکرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ببادافره جاودان کردمند
به دوزخ بماند روانش نژند
از اویی به هر دو سرای ارجمند
گسسته خرد پای دارد به بند
برو جست عذرا چو شیر نژند
بزد دست و چشم ادانوش کند
فگنده به لولو بر از لاله بند
پراگنده بر سرو سیمین کمند
نه هم قیمت لعل باشد بلور
نه همرنگ گلنار باشد پژند
بپیچد دلم چون ز پیچه بتم
گشاید بر غم دلم پیچه بند
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.