|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به اهمیت بیان و احساس در موسیقی اشاره میکند. او میگوید که هنرمند باید ابتدا به زیبایی و احساس اشعارش توجه کند تا بتواند غم و درد را از دل شنونده بزداید. همچنین، تکرار و کثرت نغمات نباید باعث عدم ارتباط واقعی بین کلمات شود. در نهایت، هر چند ناظم تلاش کند تا اشعار را به هم بندد، اگر ملودیها ناهنجار باشند، آن ارتباط از بین میرود.
هوش مصنوعی: برای اینکه یک هنرمند خوب بتواند دلها را شاد کند و غمها را برطرف کند، ابتدا باید کلام و شیوه بیانش زیبا و دلنشین باشد تا بتواند جانها را نوازش کرده و غمها را از بین ببرد.
هوش مصنوعی: نی به قدری در اثر تکرار و نوشتن مکرر نغمهها، در میان دو کلمهاش به گونهای میشود که غزل از هم جدا شود.
هوش مصنوعی: هرچه ناظم تلاش کند تا بینظمیها را سامان بخشد، باز هم صدای الحان ناهنجار او را از هم میپاشد و باعث رنجش خاطر او میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.