شبی چون مه نمودی روی نیکو
برآمد نعره از انجم که ما هو
رمد آهو ز مردم با تک تیز
درین شیوه تو بگذشتی ز آهو
برت هست آیتی در لطف و رخ نیز
گه از برخوانم این آیت که از رو
سرشکم خواهد از زانو گذشتن
ز شوقت چند گریم سر به زانو
دو چشم تو عجایب جادوانند
ندیدم همچو آن دو هیچ جادو
همه صاحبدلان را ذوق کعبه
من بی دین و دل را ذوق آن کو
تنت در خرقه گر گم گشت جامی
چه شد کم گیر ازین پشمینه یک مو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جذبه معشوق می‌پردازد. شاعر در آن از نور چهره معشوق یاد می‌کند که همچون ماه است و از تاثیراتی که این زیبایی بر دیگران دارد، صحبت می‌کند. او به چشمان معشوق اشاره می‌کند که به نوعی جادوگری می‌مانند و هیچ‌کس مشابه آنها را ندیده است. همچنین، شاعر از احساسات عمیق خود، حتی در مواردی که ظاهراً از عشق و دیانت دور است، سخن می‌گوید. در نهایت، او به مساله‌ای اشاره می‌کند که حتی اگر هم لباسش گم شود، چیزی از زیبایی و جذبه معشوق کم نخواهد شد.
هوش مصنوعی: شبی که چهره زیبا و روشنی مانند ماه به نمایش گذاشتی، ستاره‌ها از شدت شگفتی ناله‌ای سر دادند که آیا چنین زیبایی ممکن است؟
هوش مصنوعی: آهو با دقت و تیزبینی به دور از انسان ها حرکت می‌کند و تو نیز با همین شیوه از آهو عبور کردی.
هوش مصنوعی: تو نشانه‌ای از زیبایی و مهربانی هستی، چهره‌ات گاهی به قدری جذاب است که می‌توانم این زیبایی را به زبان بیاورم.
هوش مصنوعی: از شدت عشق، اشکم به زانویم خواهد رسید و به خاطر آن، مدام غمگین و گریان هستم.
هوش مصنوعی: چشمان تو مانند جادوی حیرت‌انگیزی هستند که هیچ جایی مانند آنها را ندیده‌ام.
هوش مصنوعی: همه کسانی که دل‌های حقیقت‌جو دارند، از زیارت کعبه شادمانند، اما من که بی‌دین و بی‌دل هستم، شادابی‌ام به آن کوی دیگری است.
هوش مصنوعی: اگر بدن تو در جامه‌ای پنهان شود، از این پشمینه چه کم می‌شود که به جای آن یک مو باید گرفت؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چو از نوروز گردد این جهان نو
هوا خوشتر شود آنگه همی رو
مرا هجران آن آهوی آمو
همی دارد چو بچه مرده آهو
ز گردش‌های این چرخ سبک‌رو
همان آید کزان سنگ و از آن جو
پدر گفتش که چون زر سایه افکند
ترا از گوهر و از پایه افکند
نیاید دُنیی و دین راست هر دو
ز حق می‌دان که نتوان خواست هر دو
در این رقص و در این های و در این هو
میان ماست گردان میر مه رو
اگر چه روی می‌دزدد ز مردم
کجا پنهان شود آن روی نیکو
چو چشمت بست آن جادوی استاد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.