|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
|
اعلانهای کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
لغزش به بخش حاشیههای شعر |
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخههای خطی، چاپی و نگارههای هنری مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش ترانهها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش شعرهای همآهنگ |
|
|
لغزش به بخش خوانشهای شعر |
|
|
لغزش به بخش شرحهای صوتی |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
به اشتراکگذاری متن شعر جاری در گنجور |
|
|
مشابهیابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه |
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالببندی کتابهای قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاههای با عرض مناسب) |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ای سر از قدر بر فلک سوده
عالمی در پناهت آسوده
از زمین بوس سرکشان جهان
آستان تو گشته فرسوده
گوش سایل به جز صدای کرم
از صریر در تو نشنوده
هر چه پنهان ز وضع های بدیع
در خیال مهندسان بوده
در بنای تو صنعت استاد
همه را آشکار بنموده
هر که دیده فروغ شمسه تو
دیده بر آفتاب نگشوده
پیش نقاش تو سپهر کبود
صدفی لاجورد آلوده
بامت آمد ز ابر بالاتر
نیست حاجت که باشد اندوده
در جمال تو دولت ازلی
هر زمان چیزی دیگر افزوده
وز همه بهتر آنکه موکب شاه
در تو گاهی نزول فرموده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ زیبایی و عظمت یک مکان مقدس به تصویر کشیده شده است. شاعر به ستایش سرزمین و آسمان آن میپردازد و از آرامش و امنیتی که در سایهٔ آن مکان وجود دارد، صحبت میکند. او به وضوح بیان میکند که این مکان از زمین و جهانیان بوسهها گرفته و در اثر احترام و عشق به آن، فرسوده شده است. همچنین، اشاره میکند که چیزی از زیباییهای آن مکان پنهان نیست و همهٔ هنرها و خلاقیتها در آن به چشم میخورد. در نهایت، شاعر به ورود و نزول شاهان به این مکان اشاره میکند که نشان از عظمت و اهمیت آن دارد.
هوش مصنوعی: ای محبوبی که تو از مقام و منزلتی بالا به آسمان نگاه میکنی، جهانی در پناه تو آرام و آسوده است.
هوش مصنوعی: از زمین و سرزمینهای دور، به خاطر احترام و ارادت به تو، فرش آستانت کمکم کهنه و فرسوده شده است.
هوش مصنوعی: گوش شخصی که ساکت است، جز صدای کرم که از صداهای دیگر به گوشش میرسد، هیچ صدایی را نمیشنود.
هوش مصنوعی: هر چیزی که در ذهن طراحان به شکل های نو و خلاقانه شکل گرفته و پنهان است.
هوش مصنوعی: در ساخت تو، مهارت و هنر استاد به روشنی نمایان است.
هوش مصنوعی: هر کسی که نور و زیبایی تو را دیده، دیگر به آفتاب نگاه نکرده است.
هوش مصنوعی: در برابر هنرمند تو، آسمان آبی مانند صدفی است که به رنگ لاجوردی آلوده شده است.
هوش مصنوعی: باران بر بام آمد و دیگر نیازی به چیزی نیست که بر آن پوشش بزنیم.
هوش مصنوعی: در زیبایی تو، هر بار یک ویژگی جدید و خاص اضافه میشود که نشاندهندهٔ نعمتهای جاودانی است.
هوش مصنوعی: بهتر از همه این است که گاهی کاروان شاه در تو فرود آید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ور شود نیز وقتی آلوده
چه دهد دل به رنج بیهوده
در پناهش رعیت آسوده
ده به داد و دهش بیفزوده
راصد چرخ آبگون بوده
قطره تا قطره قطر پیموده
دایه رویت به ماه ننموده
تاب مویت صبا نفرسوده
خود بخود او خوش است و آسوده
چرب و شیرین بسان پالوده
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.