جمال‌الدین عبدالرزاق » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۱۹ - هنر و حرمان هر که را از هنر نصیبی هست دان که بر قدر آنش حرمانیست وان کش از روزگار حظی هست دان که در خورد آنش نقصانیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: هر کسی که از هنر برخوردار است، باید بداند که نسبت به آن هنر، در سختی و محدودیت است. و هر کس که از زمان خویش بهره‌ای دارد، باید بداند که نسبت به آن بهره، کمبودی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: هر کسی که از هنری بهره‌مند است، بداند که به اندازه آن هنر، قید و محدودیت‌هایی نیز برایش وجود دارد.
هوش مصنوعی: کسی که از روزگار بهره‌ای می‌برد، بداند که در آنچه برای او مقدر شده، هیچ کم و کاه نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جهان را باز ایام جوانیست
سر سودای عیش و کامرانیست
صبا بگذر شبی در کوی یارم
بگویش با توأم رازی نهانیست
چو خضرم طالب سرچشمه ی نوش
[...]
همه حق است و خلق اینجا نیست
خلق ما جو که خلق با ما نیست
در دلت صد گره از نادانیست
شاهد آب گره پیشانیست
تعالی الله نه غارست این جهانیست
زمین او ز رفعت آسمانیست
عقاب آسمان را گر تواند
که اینجا پر زند خوش آشیانیست
به هر برجی در آن از روح قدسی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.