یک نصیحت بشنو از من کاندران نبود غرض

چون کنی رای مهمی تجربت از پیش کن

طاعت فرمان حق بر، شفقتی بر خلق کن

در همه حال این دو معنی را شعار خویش کن

ور تو را دایم تواضع بود با خرد و بزرگ

منصبت گر بیشتر گشتست اکنون بیش کن

آب در حلق ضیعفان از کرم چون نوش ریز

موی بر اندام خصم از بیم همچون نیش کن

گر تکبر میکنی با خواجگان سفله کن

ور تواضع میکنی با مردم درویش کن

چون کسی دردِ دلی گوید تو را از حال خویش

گوش بر درد دل آن عاجز دلریش کن

معرفت از لفظ دینداران کامل عقل جوی

مشورت با رای نزدیکان دوراندیش کن