صبحدم کاین مرغ گیهان آشیان
بال بگشاید فراز کوهسار
پنجه و منقار نورافشان او
پرده شب را نماید تار و مار
در چمن پروانه عاشق منش
آن گل جان دار خوش نقش و نگار
از غلاف پیرهن آید برون
پیرهن بر تن درد از عشق یار
بر پرد زین گل به آن گل شادمان
بوسد این را غبغب و آن را عذار
*****
*****
همچنان آن طفلک شیرین زبان
در لطافت آمده چون گل به بار
سالم و سرخ و سفید و چاق و گرد
با دو چشم چون ستاره نوربار
همچو گوهر کز صدف آید برون
آید از شادیچه بیرون شادخوار
بنگرد بر گلبنان خانگی
بال بگشاید همی پروانه وار
دست مادر بوسد و روی پدر
این در آغوشش کشد آن در کنار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر زیبا، صبحگاه با صدای پرنده‌ای آغاز می‌شود که در بالای کوه پرواز می‌کند و با نور منقار و پنجه‌اش تاریکی شب را می‌شکافد. در چمن، پروانه‌ای عاشق به گل‌های خوش نقش و نگار می‌نگرد و از عشقش به یار، لباس خود را به تن می‌کند. همچنین، کودک شیرینی مثل گل در حال تماشا و بازی است که چهره‌اش شاداب و رنگین است. او با دستانش به پدر و مادرش ابراز عشق می‌کند و در آغوش آنها احساس خوشحالی و آرامش می‌نماید. شعر تصویری از زیبایی، عشق و پیوند خانوادگی را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: صبح زود وقتی این پرنده‌ی دنیا آشیانه‌اش را ترک می‌کند و بال‌هایش را می‌گشاید، بر فراز کوه‌ها پرواز می‌کند.
هوش مصنوعی: چنگال و نوک او درخشندگی خاصی دارد و تاریکی شب را به صورت زنجیرهایی پرپیچ و خم نمایان می‌کند.
هوش مصنوعی: در میان چمن، پروانه‌ای وجود دارد که عاشق زیبایی آن گل زندگی‌بخش و پرجزئیات است.
هوش مصنوعی: از دل پیرهن بیرون می‌آید، احساس درد به خاطر عشق یار بر تن می‌نشیند.
هوش مصنوعی: بر روی این پرده گل، یکی از گل‌ها با خوشحالی دیگری را می‌بوسد، در حالی که یکی از آنها حالت گردن افراشته‌ای دارد و دیگری ظاهری زیبا و دلنشین.
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف عاشقانه‌ای از زیبایی و محبت پرداخته و ممکن است به احساسات عمیق و مفهوم عشق اشاره کند. در واقع، به نوعی زیبایی در وجود معشوق و تأثیر آن بر شاعر پرداخت می‌کند.
هوش مصنوعی: مثل آن کودک شیرین‌زبان، با لطافتی که دارد، همچون گلی که در حال شکفتن است، به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: این جمله توصیفی از یک فرد دارد که به نظر می‌رسد سالم و شاداب است. او پوستی سرخ و سفید دارد و بدنش چاق و گرد است. همچنین، چشمانش درخشان و همچون ستاره‌ها نورانی به نظر می‌رسند.
هوش مصنوعی: جواهر مانند لؤلؤی است که از صدف بیرون می‌آید، و این خروج به خاطر شادی است که در درونش وجود دارد.
هوش مصنوعی: در یک نگاه، از دور بر دمنوش‌های زیبا می‌نگرد و مانند پروانه‌ای که به سمت گل‌ها می‌رود، با شوق و نشاط بال‌هایش را باز می‌کند.
هوش مصنوعی: دست مادر را می‌بوسد و بر روی پدر می‌گذارد، سپس در آغوش‌شان می‌گیرد و در کنارشان می‌نشیند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.