وُزرا از چه دیده می‌نشوند
راستی مردمانِ دیدنیند
نی غلط گفتم این معیدی‌ها
دیدنی نه، همان شنیدنیند
تا وزیرند از کسان ببُرند
الحق این ناکَسان بُریدنیند
در وُثاقند و نیستند در آن
ثابت و محو چون شنیدنیند
از چه در پرده وَصفشان گویم
بعضی از پرده ها دَریدَنیند
وُزَرا حکم ضِرطه را دارند
که شنیده شوند و دیده نیند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، شاعر به انتقاد از وزرای حکومت می‌پردازد و آنها را افرادی نامناسب و نادیده می‌نامد. او می‌گوید که این افراد فقط در صحبت‌ها و شنیده‌ها وجود دارند و در واقعیت دیده نمی‌شوند. همچنین، این وزرا به عنوان کسانی توصیف می‌شوند که فقط برای مقام و موقعیت خود وجود دارند و در عملکردشان محکم و قابل اعتماد نیستند. شاعر به نوعی نشان می‌دهد که این وزرا مانند "شنیدنی‌ها" هستند که فقط در اخبار و گفته‌ها وجود دارند و کارایی واقعی ندارند.
هوش مصنوعی: وزرا چرا دیده نمی‌شوند؟ حقیقت این است که مردمان واقعی و قابل مشاهده هستند.
هوش مصنوعی: من اشتباه کردم، این معیدی‌ها فقط قابل شنیدن هستند، نه اینکه بخواهیم آنها را ببینیم.
هوش مصنوعی: تا وقتی که وزرای حکومت از میان افراد ناتوان و بی‌کفایت انتخاب شوند، حقیقت این است که این افراد قابلیت جدایی و جدایی‌پذیری را دارند.
هوش مصنوعی: در اینجا به این معناست که افرادی در قید و بند هستند و هیچگاه در جای خود ثابت نمی‌مانند. آنها مانند صدا هستند که تنها به گوش شنیده می‌شوند و حالت و موقعیت ثابتی ندارند.
هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم درباره ویژگی‌های آنها صحبت کنم، در حالی که برخی از ویژگی‌ها طاقت فرسا و قابل تحمل نیستند؟
هوش مصنوعی: وزیران مانند مرگ Silent هستند؛ صدایشان شنیده می‌شود اما چهره‌شان دیده نمی‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.