سفالم را می او جام جم کرد
درون قطره ام پوشیده یم کرد
خرد اندر سرم بتخانه ئی ریخت
خلیل عشق دیرم را حرم کرد
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
سفالم را می او جام جم کرد
درون قطره ام پوشیده یم کرد
خرد اندر سرم بتخانه ئی ریخت
خلیل عشق دیرم را حرم کرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از جام جم یاد می‌کند که نمادی از آگاهی و بینش است. او درون خود را همچون قطره‌ای می‌بیند که رازهایی در آن نهفته است. همچنین، عشق و خرد را به بتخانه‌ای تشبیه می‌کند که در آن به پرستش عشق و معبود خود می‌پردازد و این عشق را به حرم و مکان مقدسی تبدیل می‌کند. به طور کلی، این اشعار به جستجوی عشق و معرفت اشاره دارند.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به حالت دلتنگی و جستجوی حقیقت اشاره می‌کند. او ابراز می‌کند که نوشیدن شراب برایش به مانند نشانه‌ای از شناخت عمیق‌تر و درک واقعی از زندگی است. در واقع، او احساس می‌کند که درون خود یک گنجینه از تجربه و درک نهفته دارد که تنها با نگاهی عمیق و تاثیرگذار، می‌توان به آن دست یافت.
هوش مصنوعی: در دل من اندیشه‌ای شکل گرفته است که مانند معبدی است. عشق، همچون خلیل، این معبد را به مکانی مقدس و باارزش تبدیل کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
نه چونین سور افریدون و جم کرد
نه چونین سور سام و روستم کرد
زمین پر زر و دینار و درم کرد
جهان بر خلق چون خلد ارم کرد
بزرگان را خداوند علم کرد
[...]
بدین شمشیر هر کو کار کم کرد
قلم شمشیر شد دستش قلم کرد
گهی دندانش را سنگی قلم کرد
که از طاعت همی پایش ورم کرد
زبانی پوزشی کان در حرم کرد
ز مریم چند گاه آن نیز کم کرد
چو شب شد روی در دیوار غم کرد
به زاری پشت خود چون چنگ خم کرد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.