هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به اهمیت بهره‌برداری از زمان محدود زندگی اشاره دارد. او می‌گوید که باید با تیشه (ابزار سخت‌کوشی) بیستون را بشکنیم، زیرا زمان کم و دنیا ناپایدار است. همچنین، او حکیمان را به تأمل در این موضوع دعوت می‌کند که آیا جرقه و خلاقیت از تلاش و کار (تیشه) ایجاد می‌شود یا از سفتی و سختی (سنگ).
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به اهمیت بهره‌برداری از زمان محدود زندگی اشاره دارد. او می‌گوید که باید با تیشه (ابزار سخت‌کوشی) بیستون را بشکنیم، زیرا زمان کم و دنیا ناپایدار است. همچنین، او حکیمان را به تأمل در این موضوع دعوت می‌کند که آیا جرقه و خلاقیت از تلاش و کار (تیشه) ایجاد می‌شود یا از سفتی و سختی (سنگ).
هوش مصنوعی: به سرعت و با قدرت، کوه بیستون را بشکن، زیرا زمان کم است و دنیا پر از تغییرات و ناپایداری است.
هوش مصنوعی: حکما را در این تفکر قرار بده که آیا جرقه‌ای از تیشه بلند می‌شود یا از سنگ.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مباش ایمن که باخوی پلنگ است
کجا یکدل شود آخر دو رنگ است
زبان بربسته ای با ما که جنگ است
نمی دانم دگر بار این چه ننگ است
دل صاحب دلان خون کردی آخر
چه دل داری کدامین دل چه سنگ است
سگ آهوی وصلت می توان بود
[...]
وگر نه کی شبی را این درنگ است
که گردون بسته و سیاره لنگ است
دلی کز عشق در کام نهنگ است
ز جست و جوی کامش پای لنگ است
حدیث من نپنداری که جنگ است
ولی دانی که دنیا نام و ننگ است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.