منه از کف چراغرزو را
بدستور مقام های و هو را
مشو در چار سوی این جهان گم
بخود بازو بشکن چار سو را
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
منه از کف چراغرزو را
بدستور مقام های و هو را
مشو در چار سوی این جهان گم
بخود بازو بشکن چار سو را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به خواننده توصیه می‌کند که از آرزوها و خواسته‌های غیرمفید دوری کند و اجازه ندهد که در جهان پراکنده و گم شود. او به این نکته اشاره دارد که انسان باید به خود بازگردد و از محدودیت‌ها و موانع عبور کند.
هوش مصنوعی: نداشتن آرزوها را از دست نده، تا به دست آوردن مقام‌ها و خواهش‌ها نرسید.
هوش مصنوعی: در این دنیا به هر طرف که می‌روی گم نشو، بلکه به خودت توجه کن و محدودیت‌ها را بشکن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بقا باد این کریم نیکخو را
بر افزون باد جاه و دولت او را
دریچه باشد آن قصر نکو را
هزار و دو هزار از هر سو او را
طریق و رسم صاحبدولتانست
که بنوازند مردان نکو را
دگر چون با خداوندان بقا داد
نکو دارند فرزندان او را
فقیه الدین همی خوانند او را
بپرس از من صبا آن نیکخو را
به چشم خود ببین آن ماهرو را
بیاور رو بدین درگاه او را
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.