گنجور

 
حسین خوارزمی

چو قدر دلبر و آداب عشق ما دانیم

بیا که روی تو بینیم و جان برافشانیم

جمال صورت جان بر در تو تا دیدیم

در آن کمال که صورت نگاشت حیرانیم

ورای حسن ترا دلفریبی و ناز است

که ما بجان و دل ای دوست طالب آنیم

اگر چه سوخته آتش فراق توایم

به یمن وصل تو از هجر داد بستانیم

به تحفه گر ز درت آورد صبا گردی

به خاکپای تو کو را بدیده بنشانیم

هدایتی چو ز کشاف هیچ کشف نگشت

کنون بمکتب عشق تو تخته میخوانیم

از آنزمان که غلام کمینه تو شدیم

حسین وار در اقلیم عشق سلطانیم

 
 
 
مسعود سعد سلمان

سپاس ازو که مر او را بدو همی دانیم

وزانچه هست نگردیم و دل نگرانیم

چنانکه دانیم او را به عقل کی باشد

چنانکه باشد او را به وهم کی دانیم

چگونه انکار آریم هستی او را

[...]

سلیم تهرانی

کرشمه سنج نگاه ستیزه جویانیم

سواد خوان الف قامتان مژگانیم

ز من حکایت مجنون و کوهکن بشنو

که ما فلک زدگان، طفل یک دبستانیم

ز بخت ماست که ما را زمانه نشناسد

[...]

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه