عزیزان وفاپیشه مبارکباد این منزل

که می‌افزاید از نورش صفای جان اهل دل

بمعنی کعبه جانهاست این منزلگه عالی

برای طوفش از هر سو ببسته قدسیان محمل

ز خاکپای این درگه طلب کن دولت ای عاشق

که هست این آیت رحمت شده بر خاکیان نازل

دلا بیدار شو یکدم که جان عزم سفر دارد

چه جای خواب این مسکن که همراهست مستعجل

وداع عمر نزدیک و تو خود دوری نه ای آگه

رفیقان بار بستند و تو خود بنشسته ای غافل

ترا این خویشتن بینی سبل شد دیده دل را

اگر دیدار میخواهی ز دید خویشتن بگسل

مرا در پیش دلداران بود جان باختن آسان

ولیکن زیستن یکدم بود بی دوستان مشکل

حسین از یار چون دوری چه عیش از عمر میجوئی

چو رفت آن حاصل عمرت چه سود از عمر بی‌حاصل