گنجور

 
حیدر شیرازی

من نکنم توبه ز معشوق و می

توبه ز معشوقه و می تا به کی؟

از رمضان گر بجهم روز عید

روزه ی سی روزه گشایم به می

هر که میسر شودش وصل یار

به که میسر شودش ملک کی

حیدر دل خسته بود بی نوا

در رمضان همچو دف و چنگ و نی

عید کند بلبل طبعش نوا

از هوس روی چو گلزار وی