ای فلانی، شگفت نیست مرا
از عجبهای هند و بنگاله
عجب آید از این که زاییده ست
ماچه خر مادر تو، گوساله
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ای فلانی، شگفت نیست مرا
از عجبهای هند و بنگاله
عجب آید از این که زاییده ست
ماچه خر مادر تو، گوساله
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به شخصی خطاب می‌کند و می‌گوید که از عجایب هند و بنگاله شگفت‌زده نیست، بلکه او از این موضوع متعجب است که فرزند یک چوپان (ماچه خر) چنین فرزندانی را به دنیا آورده است. به عبارت دیگر، شاعر به تمسخر به کیفیت فرزند آن شخص اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: ای دوست، مرا از شگفتی‌های هند و بنگاله تعجبی نیست.
هوش مصنوعی: عجب است که تو فرزند مادری هستی که خودش گوساله به دنیا آورده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون درآمد وصال را حاله
سرد شد گفت و گوی دلّاله
سعد ملک ای وزیر دریا دل
کف راد تو ابر پر ژاله
روید از ژاله کف رادت
پر رخ سائلان تو لاله
بهر گاوی خجندی رواق
[...]
چون در آمد وصال را حاله
محو شد گفت و گوی دلاله
سینه مرغ و پشت بزغاله
همه مردارهای ده ساله
تو و آن اختران چون ژاله
باغ پر میوه، دشت پر لاله
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.