داریوش ابونصری در ‫۳۰ روز قبل، سه‌شنبه ۲۲ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۱۷ در پاسخ به غلامحسین مراقبی دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۱۹:

هموطن گرامی این بیت مورد نظر شما درست است و اشکالی ندارد و در شاهنامه این بیت را هم میبینید:
همه دیده بر مغفر من نهید
چو من برخروشم دمید و دهید
مغفر= کلاه خود
دمید= فعل امر یعنی حمله بیاورید 
دهید= بزنید
دو فعل امر آخری واژه های قدیمیست و تنها صیغهء امری آن استفاه میشود و این دو فعل صیغه های دیگری ندارد مگر دمیدن بمعنی دیگری مانند فوت کردن باشد.
یعنی شما به کلاه خود من نگاه کنید و وقتی من خروشیدم حمله بیاورید و بزنید. این دو فعل باین دو معنی امروز بکار برده نمیشود بنابراین اشتباهی در این بیت نیست.

داریوش ابونصری در ‫۱ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ مهر ۱۴۰۳، ساعت ۱۹:۴۸ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۷ - گفتار اندر ستایش پیغمبر:

به باور اینجانب این سروده الحاقیست و اگر چنین قطعاتی در نسخه اصلی وجود داشت هیچگاه سلطان محمود و ایاز و شاعران دربار محمود بهانه ای برای گبر شمردن فردوسی نداشتند , گذشته از آن ما باور فردوسی را در سروده های دیگرش میبینیم که در هیچ کجا تناقض گویی نکرده است .فردوسی که میفرماید :
دل از نور ایمان گر آکنده ای
ترا خامشی به که تو بنده ای
خردمند کین داستان بشنود
به دانش گراید به دین نگرود
چنین حکیمی چگونه میتواند گفتار بالا را بزبان بیاورد, پس میبینید که الحاقی بودن سروده بالا کاملا روشن است حتی اگر با استادی تمام سروده شده باشد. کسانی که بدستور سیاست بازان و متعصبان مذهبی شعر الحاقی میسازند از این نکات در شاهنامه یا غافلند و یا آنرا مشاهده میکنند اما کاری در باره اش نمیتوانند انجام دهند ورفع اشکالات در ارائهء چنین نگرش ساختگی در اشعار الحاقی از همه جهات ممکن نیست.

داریوش ابونصری در ‫۲ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۳، ساعت ۰۴:۰۳ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی خسرو پرویز » بخش ۲۶:

جهاندار دهقان یزدان پرست
چوبر واژه برسم بگیرد بدست
واژه در این بیت اشتباه است و واژ درست است . واژیعنی دعای زیر لب که زرتشتیان میخوانند در حالی که بَرسَم که شاخه های جوان درخت انار است را بدست گرفته اند. این کار از آداب زرتشتی است.

داریوش ابونصری در ‫۳ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ شهریور ۱۴۰۳، ساعت ۰۱:۴۷ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » کیقباد » بخش ۲:

درود ,هم میهنانی که بیت حکیم فردوسی "چنین گفت پیغمبر راستگوی/// زگهواره تا گور دانش بجوی " را از فردوسی ندانسته اند, اگر تصورشان اینست که پیغمبر اسلام مراد فردوسی درین شعر است باید گفت که چنین نیست و مقصود فردوسی زرتشت بزرگ است که راستی و درستی همواره از شعار ها و آموزه های او بوده و بهیچ وجه مقصود او مسلمانان نیستند که برای کوچکترین خواسته ای دروغ میگویند و به آموزش و فرا گرفتن دانش توسط زنان اهمیت نمیدهند که امروز حتی در میان مسلمانان آنرا میبینید. طالبان و داعش و دیگر بنیاد گرایان.

داریوش ابونصری در ‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۲۳ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۰۲ در پاسخ به مجتبی دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۳ - گفتار اندر آفرینش عالم:

جناب مجتبی:
همی بر شد آتش فرود آمد آب
همی گشت گردِ زمین آفتاب
همان که در شاهنامه میبینید درست است. در زمان حکیم فردوسی تصور میشد که خورشید است که بدور زمین میگردد و گردش خورشید در آسمان آنها را باین اشتباه میانداخت و گمان میبردند که گردنده خورشید است. براستی تا چند قرن بعد هم همین اشتباه باقی بود تا زمان کوپر نیخ و او بود که برای نخستین بار پی برد که زمین به گرد خورشید میگردد. بنابراین این تصور تصورِ انسانهای چند قرن پس از فردوسی هم بود و در شاهنامه نباید تغییر پیدا کند.

 

داریوش ابونصری در ‫۲ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۲۶ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » طهمورث » طهمورث:

جهان از بدی ها بشویم بِرای (ب +رای یعنی به تدبیر)
پس آنگه درنگی کنم گرد پای
چنانکه استاد بهرام مشیری فرمودند این بیت درست است و در نسخهء بیروت چنین آمده گونه های دیگر همه نادرست هستند.