صالح یزدی
تاریخ پیوستن: ۹م بهمن ۱۴۰۰
آمار مشارکتها: | |
---|---|
حاشیهها: |
۹ |
صالح یزدی در ۳ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۹ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۱۱:۱۵ در پاسخ به محسن دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۶۲:
به نظر من فرمایش شما کاملا صحیح است و شاید بیت اصلی چنین بوده:
هست دل عاشقم منتظر یک نظر
تا که برآید ز دوست حاجت پنهان من
صالح یزدی در ۵ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۵ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۱:۴۷ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب هشتم در آداب صحبت » حکمت شمارهٔ ۳۰:
اینهمه بیاعتنایی سایت گنجور به حاشیههای خوانندگانش جالب است.
یعنی واقعا درک و تایید تفاوت فعلهای میرانم و بمیرانم اینقدر سخت است یا این که اصلا نوشتههای ما مطالعه نمیشود؟
صالح یزدی در ۶ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۲۶ دربارهٔ ملکالشعرا بهار » منظومهها » چهار خطابه » خطابهٔ چهارم:
مصرع دوم بیت 32 «دور فتادیم ز درگاه تو» صحیح است
صالح یزدی در ۶ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۱۵ دربارهٔ ملکالشعرا بهار » منظومهها » چهار خطابه » خطابهٔ دوم:
مصرع اول بیت 3 را چگونه باید خواند؟ وزنش درست است؟ «ترکی شد رسم به عهد تتر»
صالح یزدی در ۶ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۱۲ دربارهٔ ملکالشعرا بهار » منظومهها » چهار خطابه » خطابهٔ دوم:
مصرع دوم بیت 29 نیز از «ک زگهر فَرّخ ساسان بدند» باید به «کز گهر فَرّخ ساسان بدند» اصلاح شود
صالح یزدی در ۶ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۰۷ دربارهٔ ملکالشعرا بهار » منظومهها » چهار خطابه » خطابهٔ دوم:
بیت 5 خطابهی 2 «جز ملک زندکه خون کیان» باید به «جز ملک زند، که خون کیان» اصلاح شود
صالح یزدی در ۶ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۲:۵۲ دربارهٔ ملکالشعرا بهار » منظومهها » چهار خطابه » خطابهٔ دوم:
علیرضا در مورد مصرع اول بیت 23 کاملا درست نوشته. چرا اصلاح نمیکنید؟
صالح یزدی در ۸ سال و ۲ ماه قبل، سهشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۳۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۲:
معنی اصطلاح «زیر و زار» در بیت «میزنی تو زخمه و برمیرود تا به گردون زیر و زارم روز و شب» چیست؟ مثلاً به معنی صدای ناله است؟ در این صورت این ترکیب از کجا آمده است؟
صالح یزدی در ۳ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۹ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۱۱:۲۷ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۳۰۴: