Ali Sarhaddi
Ali Sarhaddi در ۱۹ روز قبل، یکشنبه ۱۲ فروردین ۱۴۰۳، ساعت ۰۶:۲۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۲۹:
سلام بر دوستان
بنظر شخصی بنده شعر الله مولانا علی منافاتی با عقاید و سبک شعر مولوی ندارد
اول اینکه واضح و مسلم است که جلال الدین بلخی رومی سنی مذهب است و خود از احفاد خلیفه اول مسلمین ابوبکر که از طایفه بنی قحافه بوده میباشد و به این مساله هم فخر میکند و در جایی به شکایت از شیعیان تندرو میگوید.:
بر رافضی چگونه ز بنی قحافه لافم
بر خارجی چگونه غم بوتراب گویم
اما شعر الله مولانا علی به معنای مولای ما علی خدا هست نمیباشد بلکه بنظر بنده اینچنین ترجمه میشود که ای الله، مولای ما علی است که منافاتی با عقاید اهل سنت در مورد علی ندارد کما اینکه همه مسلمین متفق القول هستند که پیامبر گفت هرکسی من مولای اویم علی مولای اوست که البته بعدها شیعه این حرف رو یکجور تفسیر کرد و سنی جور دیگر
برگردیم به شعر ردیف الله مولانا علی به معنای این است که ای خدا همونجور که دستور داده بودی علی مولای ماست و به معنی ربوبیت علی نیست کما اینکه در ادامه ی شعر علی را مامور امر کن فکان میداند آخه کدام خدا مامور میگردد! دو شعر با این ردیف در دیوان شمس هست و قریب به یقین از خود مولاناست از عبدالکریم سروش بت نسازید همین بس که سروش ادعا دارد وحی خوابهای رسولانه است در صورتی که اگر چنین بود امکان نداشت که محمد امین نگوید که در خواب به من وحی و الهام میشود و نزول قرآن و وحی را به او در چندین مورد نزدیکانش از جمله خدیجه عایشه و... دیده و بیان کرده اند که کیفیت خاصی داشته است
در پایان عرض کنم که ما با شعر از سر شور و عشق طرف هستیم و نه یک متن کلامی و فلسفی لذا من این شعر زیبا و پرشور رو از مولانا میدانم و حتی زمزمه ی همیشگی زبانم هست و حتی یک لحظه به ذهنم خطور نکرده است که معنی شعر به معنای خدا دانستن علی است
Ali Sarhaddi در ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۳ اسفند ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۱۷ دربارهٔ منوچهری » دیوان اشعار » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۵۱ - در مدح علی‌بن محمد:
جناب آزادبخت ممنون از شما قصیده ای از منوچهری گذاشتید که گویا تاریخ مصور و مدون فلات ایران و ایرانیان و تورانیان است آفرین بر شما و آفرین بر منوچهری
این اول کار است و چه خوب که این شاعر گرانسنگ حمله مغول و تاتار و تیمور را ندید
باز هم آفرین بر شما
Ali Sarhaddi در ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ بهمن ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۳۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲:
ادامه کامنتم اینکه نظر باقی اساتید بزرگوار هم جای خود محفوظ میام و یک غزل رو میخونم با اینکه از ۱۶ سالگی ۸۰درصد دیوان حافظ رو حفظم یه برداشت و تفسیر اولیه خودم میکنم بعد حاشیه دوستان رو میخونم که خودش دنیایی هست سپس با خوندن حاشیه جناب رضا انگار غزل رمزگشایی میشه و مست میشوم ممنونم از گنجور ممنونم از استاد رضا ممنونم از دوستان و خوشحال و مشعوف هستم که هنرمند بینظیری در دنیا وجود داره به نام حافظ که من باهاش همشهری همزبان و هم اسمم و زود هم باهاش آشنا شدم
Ali Sarhaddi در ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ بهمن ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۳۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲:
سلام نه به تناسخ اعتقاد دارم و نه معتقدم که میشه منظور و منویات کامل یک شاعر رو از رو شعرش تفسیر کرد اما آقا رضا انگار که خود حافظ هست و الان در جمع ما میگه که منظور من ۷۰۰ سال پیش این و این بوده است
Ali Sarhaddi در ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۴:۵۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۱:
سلام این رباعی رو خیلی دوست دارم به یاد فردیت یونگ و تجرد مسیح و تزکیه ی بودا میفتم: رندی را دیدم که بر اسب زمین نشسته است و پروای دنیا و دین و کفر و یقین و حق و حقیقت و .... ندارد خب حالا چرا باید ترسی در وجودش باشه و از کسی بترسه؟ بنظرم این عین آزادگی ست هرچند شخصا معتقدم خداپرستی از آزادگی بالاترست.
Ali Sarhaddi در ۱ سال قبل، پنجشنبه ۱۷ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۱۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۵۵:
سلام این شعر غلیان روحی شاعر رو نشون میده و تهش هم طبق معمول مولانا به خموشی ختم میشه
یکی از دوستان روانپزشک اعتقاد داشت که جناب مولانا دوقطبی بوده و من هم تا اندازه ای باهاشون موافقم
فراز و فرودهای شدید در دیوان شمس به چشم میخوره و با توجه به شخصیت کم نظیر مولوی در عرفان اسلامی و هنر بالای ایشان در بیان منظوم و شاعرانه ی آن، این فراز و فرود اینقدر زنده و جاندار است
Ali Sarhaddi در ۱ سال قبل، یکشنبه ۱۳ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۴۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۲:
سلام کاش با جناب "رضا" بیشتر آشنا میشدم
ایشون بنظر بنده بهترین و دقیق ترین برداشت ها رو از شعر حافظ داره
Ali Sarhaddi در ۱ سال قبل، جمعه ۲۶ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۵۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۱:
سلام دوستان
من برداشتم ازین غزل این بود که حافظ در زمان سرودن این شعر دوتا عشق زمینی تو دل و ذهنش بوده و تهه غزل به خودش نهیب میزنه که بجای رسیدن به این دو عشق زمینی از خدا فقط خدارو بخواه
Ali Sarhaddi در ۱ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۰۴:۲۵ دربارهٔ فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۴۳:
سلام این شعر رو از مداحی ذاکر شنیدم و سرچ کردم و اینجا رسیدم