|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از ارزش و تاثیر کلام و قلم می‌گوید. او به لفظ و خط اشاره می‌کند که زندگی و شادمانی را به ارمغان می‌آورد و نشان‌دهنده قدرت کلام است. شاعر، کلام را مانند آب حیات می‌داند و با بیان احساساتش، ابراز شادی و سرزندگی می‌کند. همچنین، به نوعی از سرنوشت و موفقیت ناشی از کلام و بیان خوب یاد می‌کند و در نهایت از شادابی و تازگی روح در اثر این کلام صحبت می‌کند.
هوش مصنوعی: ای کلام تو، مایه حیات و زندگی است و نوشتن تو، منبع شادی و خوشبختی.
هوش مصنوعی: خط تو که جان مرا زنده می‌کند، حقیقتاً روحی است که از شدت زیبایی و شوق، من را به حیرت واداشته است.
هوش مصنوعی: قلم تو به مانند شاخی است که باران عزت و بزرگی را در طول تاریخ به ارمغان می‌آورد.
هوش مصنوعی: وقتی نامه‌ای زیبا و ارزشمند را دیدم، با خود گفتم که چه خوشا به حال کسی که به مانند مسیح دوباره زنده شده است.
هوش مصنوعی: دل من به خاطر بزرگی تو بیشتر می‌شود، مانند دلی که در جوانی شور و حرارت بیشتری دارد.
هوش مصنوعی: تو با شاد کردنت مرا خوشحال کردی، و با ماندنت در کنارم، زندگی را برایم ادامه دادی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن جنگی مرد شایگانی
معروف شده به پاسبانی
در گردنش از عقیق تعویذ
بر سرش کلاه ارغوانی
بر روی نکوش چشم رنگین
[...]
ای چشم و چراغ آن جهانی
وی شاهد و شمع آسمانی
خط نو نبشته گرد عارض
منشور جمال جاودانی
بی دیده ز لطف تو بخواند
[...]
عشقست نشان بی نشانی
از خود چو برون شوی بدانی
ای غایت عیش این جهانی
ای اصل نشاط و شادمانی
گر روح بود لطیف روحی
ور جان باشد عزیز جانی
گفتی که چگونه‌ای تو بی‌ما
[...]
تا بشنیدم که ناتوانی
دلتنگ شدم چنانکه دانی
گفتم شخصی بدان لطیفی
افسوس بود به ناتوانی
افتاد ز هاتفی به گوشم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.