هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خداوند تمجید می‌کند که او را با صفات نیکو آفریده است، اما ای کاش حیا به او نمی‌داد. او معتقد است که حیا در زندگی‌اش مانع او شده و اگر شب‌ها و خلوت‌ها نبود، ممکن بود فرزندی داشته باشد. به نوعی، شاعر به تضاد بین حیا و میل به زندگی و ایجاد نسل اشاره می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خداوند تمجید می‌کند که او را با صفات نیکو آفریده است، اما ای کاش حیا به او نمی‌داد. او معتقد است که حیا در زندگی‌اش مانع او شده و اگر شب‌ها و خلوت‌ها نبود، ممکن بود فرزندی داشته باشد. به نوعی، شاعر به تضاد بین حیا و میل به زندگی و ایجاد نسل اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: ای کاش خداوند به من صفات خوب عطا می‌کرد، اما حیا را از من نمی‌گرفت.
هوش مصنوعی: زمانی که حیا و شرم من در این زندگی افزایش پیدا کرد، در دیگری برای من فرصتی جدید فراهم شد.
هوش مصنوعی: اگر شب نبود و شیرینی تنهایی نبود، فرزند تو را از خود به دنیا نمی‌آوردم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای دل تو مرا به باد دادی
از بس که نمودی اوستادی
از دست تو در بلا فتادم
آخر تو کجا به من فتادی
چند از تو مرا نکوهش آخر
[...]
هجرانک محرق فؤادی
اعراضک زاید ودادی
با حسن تو کاسدست امروز
بازار هر آنکه بد روادی
عش فی فرح و فی سرور
[...]
گفتی که سپاس کس مبر بیش
کز دهر به بخت نیک زادی
آری منم از دعای پیران
خورده بر کشت‌زار شادی
باقی شدم از هدایت عم
[...]
گر هفت گره به چرخ دادی
هفتاد گره بدو گشادی
ای عشق، کجا به من فتادی؟
وی درد، به من چه رو نهادی؟
ای هجر، به جان رسیدم از تو
بس زحمت و دردسر که دادی
از یار خودم جدا فکندی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.