مجد همگر » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۱۰۷

ایزد چو خصال خوب دادم

ای کاش مرا حیا ندادی

چون داد حیا در این حیاتم

از رزق دری دگر گشادی

گر شب نبدی و شکر خلوت

فرزند ز پشت من نزادی