گنجور

 
حاجب شیرازی

ای سرو جهان بازآ، به چمن

تا سرو، رود در سجده چو من

با قد، و رخت مانند خجل

هم سرو سهی هم تازه سمن

مشتاق تواند با عجز و نیاز

هر تازه جوان هر پیر کهن

در مصر جمال دارد مه من

بس یوسف مصر در چاره ذقن

تابنده رخت در شرق نتافت

در عالم جان در ملک بدن

مرهون لب و دندان تواند

هر لعل بدخش هر در عدن

بی بهره نماند از حسن تو کس

نی شیخ و نه شاب نی مرد و نه زن

مقتول تو باد محبوب جهان

نامت چو نوشت با خون به کفن

ای جوهر فرد در شیشه جان

وی زر عیار در بوته تن

هر معجزه ایست از علم و بیان

ریزی چو درر از درج دهن

آزادی گل از طینت تست

ای ماه زمین وی شاه زمن

شد کشو دل تسخیر، تو را

ناشسته لبت مادر زلبن

سحریست ببین در خامه تو

منسوخ گر احکام و سنن

استاد بود «حاجب »ز قدم

بر اهل کمال در باب سخن

 
 
 
مولانا

یک قوصره پر دارم ز سخن

جان می‌شنود تو گوش مکن

دربند خودی زین سیر شدی

گیری سر خود ای بی‌سر و بن

چون مستمعان جمله بروند

[...]

مشاهدهٔ ۱ مورد هم آهنگ دیگر از مولانا
شاه نعمت‌الله ولی

عقل کل است او دیگرها بدن

سر این نکته روان بشنو ز من

ملا احمد نراقی

گرنه موش دزد در انبان ماست

گندم اعمال چل‌ساله کجاست؟

اول ای جان دفع شر موش کن

بعد از آن در جمع گندم جوش کن

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه