|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به عشق و دلدادگی میپردازد و حالتی از افسردگی و تنهایی را توصیف میکند. شاعر از دوری لیلی و مجنون صحبت میکند و احساسات عمیق خود را بیان میکند. او میگوید که در غم عشق، به حالتی رسیده که گویی کفر میورزد و از دنیای خوشیها و میگساریها دور شده است. بیمار شده و دلش در زمرهی عشق گرفتار است، در حالی که ناامید به جستجوی محبوبش رفته است.
هوش مصنوعی: هیچکس در این دنیا نمیتواند چهرهی لیلی را ببیند؛ بنابراین، مانند مجنون که عشق را در دل دارد، باید بوسهاش را به دیوار بزند.
هوش مصنوعی: به هیچ نوشیدنیای از دستان ساقی نرسیدهام؛ وقتی که جام و می و کلاه و دستار از من برداشته شدند.
هوش مصنوعی: در زمستان، از همه جا و از دست همه چیز رها شدم و راهی را به سمت محلهی مستی و شوق پیش گرفتم.
هوش مصنوعی: به خاطر یک داستان عاشقانه که درباره عشق به معشوقان چینی و زیبارویان گفتهاند، به کفر و disbelief روی آوردم.
هوش مصنوعی: دل در بستر بیماری افتاده و ح grieving دارد، چون به چشم بیمار خود فکر میکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
من اینجا دیر ماندم خوار گشتم
عزیز از ماندن دایم شود خوار
چو آب اندر شَمَر بسیار ماند
زُهومت گیرد از آرام بسیار
منقش عالمی فردوس کردار
نه فرخار و همه پر نقش فرخار
هواش از طلعت ماهان پر از نور
زمینش از بوسۀ شاهان پر آثار
بتانی اندر و کز خط خوبان
[...]
مرا با عاشقی خوش بود هموار
کنون خوشتر، که در خور یافتم یار
کنون خوشتر، که ناگاهان برآورد
مه دو هفته من سر ز کهسار
کنون خوشتر، که با او بوده ام دی
[...]
نبینی بر درخت این جهان بار
مگر هشیار مرد، ای مرد هشیار
درخت این جهان را سوی دانا
خردمند است بار و بیخرد خار
نهان اندر بدان نیکان چنانند
[...]
خدای پاک و بی همتا و بی یار
هم از اندیشه دور و هم ز دیدار
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.