میرود نیسان و میآید ایار
نیمی افزون رفت از فصل بهار
تا هنوز اندر بگلشن لاله ایست
لاله وار از کف مده جام عقار
همچو نرگس صبحدم از خواب سر
برمکن جز با دو چشم پر خمار
پا مکش چون سرو آزاد ای ندیم
در بهاران از کنار جویبار
ساحت صحرا پر از نسرین و گل
دل چسان در خانه میگیرد قرار
یا چو سنبل خیمه زن بر طرف جوی
یا چو بلبل نغمه زن بر شاخسار
عیش و عشرت چیست دانی در جهان؟
از خودی در بیخودی کردن فرار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیباییهای بهار و عشق اشاره دارد. شاعر با توصیف فصل بهار و گلها، احساسات زیبای خود را منتقل میکند. او از لالهها و نرگسها صحبت میکند و به دوستش میگوید که مانند درخت سرو آزاد و بیپروا در کنار جویبارها زندگی کند. شاعر همچنین به عیش و عشرت و فرار از خودی در بیخودی اشاره میکند و از زیباییهای جهان یاد میکند. در کل، شعر به دعوت به لذتبردن از زیباییهای طبیعت و عشق و شوق زندگی معطوف است.
هوش مصنوعی: نیسان (ماه) به پایان میرسد و ایار (ماه) به نیمه خود نزدیک میشود، این در حالی است که فصل بهار قدم در وداع گذاشته است.
هوش مصنوعی: تا وقتی که در گلستان، لالهای وجود دارد، مانند لالهها از دست خود، جام مستی را ندهید.
هوش مصنوعی: مانند نرگس که در صبح زود از خواب بیدار میشود، تنها با دو چشمی پر از خواب و خمار، از خواب بیرون نیا.
هوش مصنوعی: ای دوست، در این فصل بهار پاهایت را مانند سروی که در آزادی میایستد، به آرامی حرکت کن و از کنار جویبار لذت ببر.
هوش مصنوعی: دشت پر از گلها و عطر نسرین است، اما دل من در خانه آرام نمیگیرد.
هوش مصنوعی: یا مانند سنبل که در کنار آب به آرامی مستقر شده، یا مانند بلبل که در میان شاخهها آواز میخواند.
هوش مصنوعی: زندگی خوش و سرشار از لذت چیست؟ فرار از خود را در ندانمکاری جستجو کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خور به شادی روزگار نوبهار
می گسار اندر تکوک شاهوار
رأی مجلس کرد رای شهریار
پادشاه تاج بخش تاجدار
سیف دولت شاه محمود آنکه شد
مجلس او آسمان افتخار
ای خداوند خداوندان دهر
[...]
زینهار ای یار ِگلرخ زینهار
بیگنه بر من مکن تیزی چو خار
لالهٔ خود رویم از فرقت مکن
حجرهٔ من ز اشک خون چون لالهزار
چون شکوفه گرد بدعهدی مگرد
[...]
ای ز دولت دست جاهت را سوار
هیچ میدان چون تو نادیده سوار
عدل تو بفزود زینت ملک را
زینت ساعد بیفزاید سوار
حزم تو چون خاک و عزم تو چو باد
[...]
خواجه شغل بنده را تیمار دار
تا کمر پیشت ببندم بنده وار
وقت من خوش دار و برگم ده که من
خوشترین وقتی تو را آیم به کار
تا بود نام محمد بر سرت
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.