بر چهره تو طره پیراسته خوشتر
بر روز بر افزوده ز شب کاسته خوشتر
بر روی نکوی تو خط سبزه چه نیکو
در صحن چمن سبزه نو خاسته خوشتر
هر فتنه که دیدیم بود خفته نکوتر
جز زلف تو بر چهره که برخاسته خوشتر
بر صفحه سیمین نبود دائره مشک
از زلف تو بر چهره آراسته خوشتر
آرایش و پیرایش اگر چند نکوی است
حسنی که خدا داد و خدا خواسته خوشتر
هر خواسته کم داده خدا بر تو فشانم
خاک قدمت نزد من از خواسته خوشتر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی چهره و زلف معشوق پرداخته و تمام زیباییها را در مقایسه با او ناچیز میشمارد. شاعر از زیباییهای طبیعی و مصنوعی میگوید و تأکید میکند که هیچ چیز به اندازه خود معشوق زیبا نیست. زلف و چهرهاش را فراتر از همه آرایشها میداند و خاک قدم او را از تمام خواستهها و نعمتها گرانقدرتر ارزیابی میکند. در نهایت، شاعر احساس میکند هر آنچه خدا به معشوق داده، رویان و زیباترین نعمتهاست.
هوش مصنوعی: بر چهره تو، حالت و پیراستگی موهایت، در روز زیباتر و دلانگیزتر از شب است.
هوش مصنوعی: بر روی زیبایی تو، خط سبز چمن چه زیباست، در باغی که در آن چمن تازهای رشد کرده است، تماشا کردن خوشایندتر است.
هوش مصنوعی: هر ناامیدی یا مشکل که با آن مواجه شدیم، همچون چیزی است که به آرامی خوابیده است. تنها زلف تو که به زیبایی بر چهرهات افتاده، از همه آنها دلپذیرتر است.
هوش مصنوعی: بر روی پوست نقرهای، حلقهای از موهای سیاه تو زیباتر از هر آرایش دیگری است.
هوش مصنوعی: زیبایی و آراستگی هرچند خوب و دلپذیر است، اما زیبایی و نیکی که خداوند عطا کرده و خواسته، از همه بهتر و ارزندهتر است.
هوش مصنوعی: هر آنچه که بخواهی، خدا برایت مهیا میکند و من برای تو خاک پای تو را از همه خواستهها بهتر میدانم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.