گنجور

 
میرزا حبیب خراسانی
میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات »

شمارهٔ ۱۸۶

بر چهره تو طره پیراسته خوشتر

بر روز بر افزوده ز شب کاسته خوشتر

بر روی نکوی تو خط سبزه چه نیکو

در صحن چمن سبزه نو خاسته خوشتر

هر فتنه که دیدیم بود خفته نکوتر

جز زلف تو بر چهره که برخاسته خوشتر

بر صفحه سیمین نبود دائره مشک

از زلف تو بر چهره آراسته خوشتر

آرایش و پیرایش اگر چند نکوی است

حسنی که خدا داد و خدا خواسته خوشتر

هر خواسته کم داده خدا بر تو فشانم

خاک قدمت نزد من از خواسته خوشتر