ای بکریمی چو ابر دختر شاه کریم

ماهت خاک قدم ملکت واصلت قدیم

گرچه گرامی است سیم ورچه عزیز است زر

نزد تو خوار است زر نیز ذلیلست سیم

بی بدلی در جهان چونان گوگرد سرخ

بی عوضی در مهان چو نان در یتیم

هست رضای تو راست همچو رضای خدا

هست کلام تو پاک همچو کلام کلیم

از دل تو چاکران همیشه امیدوار

از دل تو دشمنان همیشه با ترس و بیم

هرکه ترا نیکخواه نیکوئی او را دلیل

هرکه ترا بدسگال ندامت او را ندیم

ز مهر تو بی درم ولی همیشه غنی

ز کین تو بی سقم عدو همیشه سقیم

نعمت ناز و نعیم سپاس دارم ز تو

گر تو ببخشی به من نعمت باغ نعیم