«کل یوم هو فی شان » ز چه کردند بیان؟
یعنی: اوصاف کمال تو ندارد پایان
جلوه حسن ترا غایت و پایانی نیست
هر زمان صورت دیگر شود از پرده عیان
خیره گشتند درین طلعت و حیران ماندند
در تماشاگه عین تو، عیون اعیان
«الله الله » ازان منطق موزون لطیف!
«الله الله » ازان لطف معانی و بیان!
باده یک، جام یکی، شیوه هریک نوعی
مگر این مشکل ما کشف کند پیر مغان
سید ملک ابد، واقف اسرار ازل
کیست درملک و ملک؟ حضرت انسان، انسان
طالب راه خدا کیست درین بحر عمیق؟
آنکه معطوف کند جانب مقصود عنان
تا سبک روح شوم، تازه حیاتی یابم
هله! ای ساقی جانها،بده آن رطل گران
قاسم، از عین یقین گوهر خود را بشناس
عارف سر قدم، منبع عین عرفان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیف کمال و زیبایی‌هایی می‌پردازد که در هر لحظه از وجود خداوند یا محبوبی از آن سخن به میان آمده است. شاعر مطرح می‌کند که اوصاف کمال الهی پایانی ندارد و جلوه‌های زیبایی او همواره در حال تغییر و تجلی است. تماشاگران در مواجهه با این زیبایی حیران و خیره‌مانده‌اند. همچنین به زیبایی زبان و لطافت معانی و بیان اشاره دارد و به‌طور خاص به نوشیدن باده و جستجو در راستای کشف حقایق عمیق زندگی می‌پردازد. در آخر، شاعر به دنبال آگاهی و شناخت عمیق از خود و حقیقت هستی است و از ساقی می‌خواهد که نوشیدنی روح‌بخش را به او بدهد تا به تجدید روح و جان بپردازد.
هوش مصنوعی: هر روز خداوند در کار و وضعیت جدیدی است. پس چگونه می‌توان وصفی برای کمالات او پیدا کرد؟ زیرا این کمالات هیچ پایانی ندارند.
هوش مصنوعی: زیبایی تو هیچ‌گاه به پایان نمی‌رسد و هر بار به شکلی جدید و متفاوت خود را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: چهره‌ات به قدری زیبا و دلربا است که همه مجذوب آن شده‌اند و در تماشای تو غرق حیرت شده‌اند. چشم‌های بزرگ‌ترین شخصیت‌ها نیز نمی‌توانند از تماشای تو چشم بردارند.
هوش مصنوعی: به یاد خدا و زیبایی کلام و اندیشه‌های عمیق و دلنشینی که در آن نهفته است، سر به سجده می‌بریم و از وجودش سپاسگزاریم.
هوش مصنوعی: می‌گوید که نوشیدنی و جام هر دو یکی هستند، اما هر شخصی طرز خاصی برای نوشیدن دارد. تنها می‌تواند پیران مغان، یعنی حکیمان و راهنمایان معنوی، این راز را برای ما روشن کنند.
هوش مصنوعی: در این بیت به این موضوع اشاره می‌شود که شخصی که در عالم وجود و اسرار آفرینش آگاهی کامل دارد، همان انسان است. او به عنوان موجودی برتر شناخته می‌شود که به رازها و حکمت‌های عالم پی برده است. در واقع، انسان به عنوان محور و مرکز همه چیز معرفی می‌شود.
هوش مصنوعی: کیست آن شخص که در این دنیای وسیع و پرخطر، در جستجوی راه خداست؟ او کسی است که بتواند هدف و مقصود خود را به درستی شناسایی کرده و به آن سمت هدایت کند.
هوش مصنوعی: برای اینکه روحم سبک و آزاد شود و دوباره زندگی تازه‌ای را تجربه کنم، ای ساقی جانها، لطفاً آن باده سنگین را به من بده.
هوش مصنوعی: قاسم، از حقیقت وجودی خود آگاه شو؛ دانشمند واقعی، منبعی است از شناخت عمیق و عرفان.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نتوان کردازین بیش صبوری نتوان
کار از آن شد که توان داشتن این راز نهان
با چنین حال زمن صبرو نهان کردن راز
همچنان باشد کز ریگ روان آب روان
تو ندانی که مراکارد گذشته ست ز گوشت
[...]
دوش تا روز فراخ آن صنم تنگ دهان
رخ چون لاله همی داشت ز می لاله ستان
رخ او لاله ستان بود و سر زلفک او
زنگیان داشت ستان خفته بر آن لاله ستان
گاه پیوسته همی گفت غزلهای سبک
[...]
گذری گیر از آن پس به سوی لاله‌ستان
طوطیان بین همه منقار به پرخفته ستان
هریکی همچو یکی جام دروغالیه‌دان
بالش غالیه دانش را میلی به میان
گل چو بشکفت زمین گشت پر از آب روان
بگل و آب روان تازه بود جان جهان
هرکجا چشم زنی هست زمین نرگس زار
هرکجا پای نهی هست زمین لاله ستان
سبزه را باد پر از عنبر کرده است کنار
[...]
عید باکوکبهٔ خویش درآمد به جهان
وز جهان با سپه خویش برون شد رمضان
نوبت باده و چنگ طرب‌انگیز رسید
نوبت شربت و طبل سَحَر آمد به کران
کرد باید طرب آغاز که در نوبت عید
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.