گنجور

 
قاسم انوار

مرا گر اندرون پر نار باشد

ز عشق آن بت دلدار باشد

دلم در عشق بگریزد قیامت

در آن وقتی که دارا دار باشد

زبون گردد ازین عشق جگر سوز

اگر خود حیدر کرار باشد

چو زلف و روی او بینند مستان

همه شب تا سحر زنهار باشد

مرا گر عقل، اگر جانست، اگر دل

فدای آن بت عیار باشد

نباشد دل زمانی از تو خالی

اگر در خرقه و زنار باشد

از آن شربت،که قاسم کرد ترکیب

مگر در کلبه عطار باشد