«کل من رام تف بوجه سما»

«رجع التف بوجهه ابدا»

چند ازین جهل را پرستیدن

تا بکی پیروی نفس و هوا؟

گر تو مردی بگو که: چندین چیست

نفی مستان حق علی العمیا؟

پادشاهان عرصه ملکوت

شاهبازان قرب «اوادنا»

در بحر محیط کن فیکون

جان مقصود و مقصد اقصا

رهبران خرد براه نجات

سالکان طریق صدق و صفا

باده نوشان جام «لم یزلی »

ماهرویان «احسن الحسنا»

حد ما نیست وصف این شاهان

«ربنا عافنا و ارحمنا»

حیف باشد که باز نشناسی

جوهر جان ز صخره صما

نشناسد ز جهل زاهد شهر

مهره خر ز لؤلؤی لالا

قاسمی هرچه هست ارادت اوست

«سیدی، ربنا، توکلنا»