اگر چه داشت ز کیفیت جمیع لغت
خبر ز غایت عرفان صفای طبع نبی
شرف نگر که فرستاد حضرت ایزد
ز بهر نسبت ذاتش کلام را عربی
بعلم اوست معاصی جهالت بوجهل
بنور اوست مقارن شرار بولهبی
کمال معجزش این بس که علم و حکمت او
ز علم و حکمت انسان نبود مکتسبی
ظهور کرد وجودش که بود محض ادب
از آن گروه که بودند محض بی ادبی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به کیفیت و ویژگیهای لغات و عرفان نبی اشاره میکند و اهمیت زبان عربی را که از سوی خداوند نازل شده میستاید. او بر این باور است که علم و حکمت نبی از کودکی به دست نیامده و محض ادب و بزرگی خداوند است. در نهایت، شاعر بر این نکته تأکید میکند که ظهور نبی، نماد ادب و بزرگی است و او از گروهی که بیادب بودند، برگزیده شده است.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه از وضوح و ویژگیهای تمام زبانها آگاه بود، اما چون دل نبی از درک عمیق و عرفانی سرشار بود، از این رو زبانی شیرین و بینظیر داشت.
هوش مصنوعی: نگاهی به شرافت بینداز که خداوند کلام را به زبان عربی فرستاده است تا عظمت و نسبت خود را بیان کند.
هوش مصنوعی: دانش او سبب میشود که گناهان نادانی را بفهمیم. نادانی در پرتو نور او قرار میگیرد و با آتش شدید غیرت و شجاعت همراه است.
هوش مصنوعی: کمال معجزهاش این است که علم و حکمت او از دانش و خرد انسانی نیست و به نوعی به دست نیامده است.
هوش مصنوعی: وجود او به طور محض به خاطر ادب و احترام به گروهی که فقط بیادب بودند، خود را نمایان کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ربود عقل و دلم را جمال آن عربی
درون غمزه مستش هزار بوالعجبی
هزار عقل و ادب داشتم من ای خواجه
کنون چو مست و خرابم صلای بیادبی
مسبب سبب این جا در سبب بربست
[...]
دلا تفرج فردوس اگر همی طلبی
بیا و نزهت فردوس بین در این طنبی
ببین زپر تو جام پر از عجایب او
بچرخ آنیه گون بر هزار بوالعجبی
چو گفتمش طنبی عقل رهنمایم گفت
[...]
اگر ز محنت دنیا خلاص میطلبی
بنوش باده گلگون ز شیشه حلبی
چنان به آب عنب تشنهام که صورت آن
برون نمیرودم از حدیقة عنبی
شراب و شاهد و سیم و زرم طفیل تو باد
[...]
به جان تو، که خمارم به غایت، ای چلبی
بریز باده حمرا به شیشه حلبی
چو مست جام «اناالحق » شوم، چنانکه مپرس
هم از تو در تو گریزم ز شرم بی ادبی
همیشه حسن سبب را بجان خریدارم
[...]
نشان جام جم و آب خضر می طلبی
ز شیشه حلبی و باده عنبی
چه شد ز کوی تو گر یک دو روز ماندم دور
لدیک روحی و قلبی الیک منقلبی
اگر چه پایه قدرت فراز کیوان است
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.