دلا تفرج فردوس اگر همی طلبی

بیا و نزهت فردوس بین در این طنبی

ببین زپر تو جام پر از عجایب او

بچرخ آنیه گون بر هزار بوالعجبی

چو گفتمش طنبی عقل رهنمایم گفت

که عاقلان شمرند اینسخن ز بی ادبی

دگر مگو طنبی خلد گویش از پی انک

چو اهل خلد درو سال و ماه در طربی

بگوی کین وطن جانفزای همچو بهشت

بیابی آنچه در او آرزوی دل طلبی

همیشه باد مزین بدان وزیر که اوست

پناه ملک چه موروثی و چه مکتسبی

علاء دولت و ملت محمد آنکه ازوست

رواج دولت و دین محمد عربی