بیا ساقیّ و آتش در زن این زهد ریائی را
چو زاهد تا به کی سازم بت خود پارسایی را
به کاه عشق کوهی برنیاید، زور بازو بین
که چون با ناتوانی می‌کند خیبر گشایی را!
سبک پروازتر در اوج همّت هر که فارغ‌تر
به جای بال و پر دارند مردان بی‌نوایی را
به لاف دانش از کشف حقایق عقل می‌نازد
گلی بر سر به است از صد گلستان روستایی را
به استغنا ز مردم دست‌مزد عشوه می‌خواهد
به نام پادشاهی می‌کند زاهد گدایی را
نجات عشق در سرگشتگی باشد نمی‌داند
درین دریا به جز باد مخالف ناخدایی را
به تن بی‌جاست نام آدمیّت،کار جان دارد
زنی آوازه و باشد نَفَس در رنج نایی را
ترا گر شیوه غیر از بندگی باشد خدا داند
که بر ذات تو تهمت می‌توان کردن خدایی را
نزاکت چون شکر فیّاض جوشد از نی کلکم
رسانیدم به جای نازکی نازک‌ادایی را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از ساقی می‌خواهد که شعله‌ای از عشق در دل زهاد ریایی بزند و به نقد زهد ظاهری می‌پردازد. او اشاره می‌کند که عشق اقوام ناتوان را نیز به پیروزی می‌رساند و می‌گوید که انسان‌هایی که آزادتر و بی‌نیازتر هستند، از همت بلندی برخوردارند. شاعر به انتقاد از افرادی می‌پردازد که به دانش ظاهری می‌بالند و می‌فرماید که انسانیت به باطن و عشق واقعی بستگی دارد. در پایان، او تأکید می‌کند که هر کسی اگر غیر از بندگی خداوند عمل کند، در واقع خود را به طعنه و تهمت زدن متهم کرده است.
هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، شعله‌ای بر این دورویی و تظاهر به زهد بزن، زیرا تا کی می‌خواهم به تصویری از خودم که در آن پارسا و عابدی هستم، ادامه دهم؟
هوش مصنوعی: عشق و احساسات عمیق نمی‌توانند فقط به وسیله‌ی قدرت و زور به دست بیایند. به توانایی‌های خود توجه کن که چگونه با آنکه ناتوان به نظر می‌رسد، کارهای بزرگ و قهرمانانه‌ای انجام می‌دهد.
هوش مصنوعی: هر کسی که در تلاش و کوشش خود آزادتر و بی‌پرواتر باشد، می‌تواند در اوج جاه‌طلبی و هدف‌گذاری، به مانند مردانی که در مشکلات و کمبودها هستند، بال و پر پیدا کند.
هوش مصنوعی: دانش و آگاهی برای کسی که واقعاً حقیقت را درک کرده، ارزش بیشتری دارد تا اینکه فقط به ظاهر آن ببالد. حتی یک گل ساده از یک روستا می‌تواند از صد گلستان بهتر باشد، چرا که در آن اصالت و حقیقت وجود دارد.
هوش مصنوعی: یک نفر که خود را بی‌نیاز از مردم می‌داند، به خاطر جلب توجه و اهمیت، برای خودش مقام و جایگاه پادشاهی قائل شده است و در عین حال، گدایی و دنیاطلبی را به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: عشق در حالت گیجی و سردرگمی نجات می‌یابد، اما نمی‌داند که در این دریا جز باد مخالف، ناخدای دیگری وجود ندارد.
هوش مصنوعی: وجود انسان بدون روح و ویژگی‌های انسانی‌اش ارزش چندانی ندارد. اعمال و کارهای او باید به اندازه‌ای باشد که نشان‌دهندهٔ زندگی واقعی و معناپرور او باشد. در واقع، هویت انسان به کارهایی که انجام می‌دهد و حالتی که در زندگی دارد بستگی دارد.
هوش مصنوعی: اگر تو طرز رفتار و زندگی‌ات غیر از بندگی خدا باشد، خداوند می‌داند که برخی می‌توانند به تو نسبت‌های نادرست و ناروایی در مورد خداوند دادن.
هوش مصنوعی: ظرافت و نرمی همچون شکر شیرین از وجودم می‌جوشد، و من شما را به جایی حساس و ظریف رساندم که شایسته‌ی ناز و نازک‌دلی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نبودی دین اگر اقبال مرد مصطفایی را
نکردی هرگزی پیدا خدای ما خدایی را
رسول مرسل تازی که برزد با وی از کوشش
همین گنج زمینی را همان گنج سمایی را
گواهی بر مقامی ده که آنجا حاضران یابی
[...]
رسانیده است حسن او به جایی بی وفایی را
که عشاق از خدا خواهند تقریب جدایی را
مرا سرگشته دارد چشم بی پروا نگاه او
نگردد هیچ کس یارب هدف تیر هوایی را!
تویی کز آشنایان گرد بر می آوری، ورنه
[...]
خدایا رهنما شو بر دل ما رهنمایی را
که بنماید به ما خوشتر ازین گلزار، جایی را
دگر از بیم هرگز چشم نگذارد به هم گندم
اگر در خواب بیند همچو گردون آسیایی را
جهان آمیزشی با ذات حق دارد ولی فانی ست
[...]
جدا از دوستان در مرگ می‌بینم رهائی را
براندازد خدا بنیاد ایّام جدایی را
درین کشور رواج س‌ست عهدی از تو پیدا شد
به نام خویش کردی سکّه نقد بیوفایی را
دم سرد غرض‌گویان ز صرصر باج می‌گیرد
[...]
جنون کو تا نثار دل کنم آشفته رایی را
زعریانی لباس تازه بخشم خود نمایی را
خورد نیش آنکه تأثیر محبت از هوس جوید
به شهد موم کی بخشند نفع مومیایی را
شوم نومیدتر چندانکه بینم بیشتر سویش
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.