|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر از محبوبش می‌خواهد که به موهایش دست نزند و بر زلفش قضاوت یا آسیبی نرساند. همچنین هشدار می‌دهد که مبادا کسی زیبایی او را ببیند و دلش آسیب ببیند. شاعر تأکید می‌کند که باید از آزار دل دیگران دوری کند.
هوش مصنوعی: به موهایت شانه نزن و بر گل‌های خوشبو، با چاقوی تیز حمله نکن.
هوش مصنوعی: مراقب باش کسی تار زلف تو را ببیند؛ چون این دیدن ممکن است باعث ناراحتی دل من شود. بهتر است از این موضوع دوری کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
همی گفت این سخنهای دل انگیز
شده دو چشم خونریزش گهر نیز
چو در شب بر گرفتی راه شبدیز
شدندی جمله آفاق شب‌خیز
به بلبل باز گفت ای خفته برخیز
بیا خود را به بال من درآویز
ایا مخدوم شمس‌الدین تبریز
ازین جانهای پرآتش مپرهیز
که شهوت آتش است از وی بپرهیز
به خود بَر آتش ِ دوزخ مکُن تیز
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.