فایز » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۱۷ مرا این زندگی از بوی یار است وگرنه جان بدین پیکر چه کارست؟ کنون که هست فایز زنده ز آنست دو چشم و دل به راه انتظار است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار بیان می‌کند که زندگی‌اش به دلیل محبت و یاد یار معنادار است و اگر این عشق نبود، وجودش بی‌فایده بود. در حال حاضر، او به خاطر آن یار زنده است و چشم و دلش به راه انتظار او دوخته شده است.
هوش مصنوعی: زندگی من به خاطر عطر و یاد محبوبم معنا پیدا می‌کند، وگرنه روح من به چه دلیل در این بدن حضور دارد؟
هوش مصنوعی: اکنون که فایز زنده است، دو چشم و دلش به راه انتظار دوخته شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چو با جُفتِ عِنینِ خویش پیوَست،
چو شاخِ خُشک، گَشته سروِ او پَست.
چه خوش عیش و چه خرم روزگار است
که دولت عالی و دین استوار است
سخا را نو شکفته بوستان است
امل را نو دمیده مرغزار است
هنر در مد و دانش در زیادت
[...]
چه . . . یر است این ز . . . یر خر زبر دست
که خر چون دید زو، آنگونه بشکست
خر نر را . . . ون در کردم این . . . یر
به سان ماده خر خوابید در غست
چو . . . ادم ماده خر ار، کره بفکند
[...]
فلک را عهد بس نااستوار است
همه کار جهان ناپایدارست
بیا کس کز پی یک روزه راحت
بمانده روز و شب در انتظارست
هوایی دارد و آبی زمانه
[...]
به خود کشتن توان زین خاکدان رست
چنانک آن پیر‌ماهی زافت شست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.