ای رقیب آندم که بر کف تیغ بیدادش دهی
از من سرگشته بهر امتحان یادش دهی
شکل شیرین را نکو آراستی آه ای قضا
گر بدین صورت خرامی سوی فرهادش دهی
هر زمان از خیل خوبان فتنه یی سازی سوار
وز جفا سر در پی دلهای ناشادش دهی
چون قدش در جلوه کی باشد اگر زاب حیات
صورتی سازی و زیب سر و آزادش دهی
اشک من کز مقدم او دور ماند ای باغبان
سر بپای ارغوان و سرو و شمشادش دهی
جمع کردم غنچه ی دل را ولی ترسم که باز
دامن افشان بگذری ای سرو و بر بادش دهی
بر سر کوی ملامت خانه می سازد دلم
وای اگر سنگ جفایی بهر بنیادش دهی
داد می خواهد دل آزرده ای سلطان حسن
وه چه باشد کز سر لطف و کرم دادش دهی
گر در آیی در خیال زاهد خلوت نشین
رخنه در دینش کنی تشویش اورادش دهی
مرشد عشق ای فغانی چون شدی کاش از کرم
دستگیر او شوی یک نکته ارشادش دهی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از معشوق خود یاد می‌کند و به کنایه به رقیبش می‌گوید اگر به او ظلمی بکنی و دل او را بشکنی، او را به یاد من بینداز. به زیبایی و جاذبه معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید اگر این زیبایی بر روی فرهاد (نماد عاشق واقعی) بیفتد چه خواهد شد. شاعر همچنین به درد و رنج خود اشاره می‌کند که از دوری معشوق رنج می‌برد و می‌خواهد او به او نزدیک‌تر شود. او روی به باغبان کرده و از او می‌خواهد تا به گل‌ها و درختان بگوید که دلش در حسرت معشوق است. در نهایت، شاعر از مرشد عشق می‌خواهد که به او کمک کند و معشوق را به او معرفی کند. این اشعار نشان‌دهنده‌ی احساسات عمیق عاشقانه و رنج‌هایی است که شاعر در غیاب معشوق خود متحمل می‌شود.
هوش مصنوعی: ای رقیب، زمانی که تو بر لبه تیغ ظلم او را قرار می‌دهی، مرا که سرگشته‌ام، برای امتحان به یاد او می‌آوری.
هوش مصنوعی: ای قسمتی از سرنوشت که به زیبایی و دلربایی ظاهر او توجه کردی، اگر این چهره زیبا را به سمت فرهاد (شخصی عاشق‌پیشه) بفرستی، او می‌تواند از عشق و زیبایی‌اش شگفت‌زده شود.
هوش مصنوعی: هر بار که به دنیا و زیبایی‌ها چشم می‌دوزی، شور و شوقی به‌وجود می‌آوری و با رفتار نادرستت، دلهای بی‌نوا را بیشتر آزرده می‌کنی.
هوش مصنوعی: اگر بخواهی زیبایی و جذابیت کسی را بشناسی، باید به ظاهر و ویژگی‌های آن توجه کنی. مانند این که اگر به او آزادی و زیبایی بدهی، چه جلوه‌ای پیدا خواهد کرد.
هوش مصنوعی: ای باغبان، اشک من به خاطر دوری از محبوبم و یاد او، بر زمین می‌ریزد. امیدوارم که برای گل‌های ارغوان و سرو و شمشاد او، سرسختی و نگهداری بیشتری را از تو ببینم.
هوش مصنوعی: دل من را جمع کرده‌ام و به آن زیبایی‌ها و محبت‌ها پرداخته‌ام، اما نگرانم که تو، ای سرو زیبا، ناگهان از کنارم بگذری و همه آن احساسات را بر باد دهی.
هوش مصنوعی: دل من در جایی که ملامت و سرزنش وجود دارد، دلبسته می‌شود و اگر کسی سنگی به دردسر و رنجی برای آن بیفکند، وضعیت بدی پیش خواهد آمد.
هوش مصنوعی: دل آزرده‌ای که مورد بی‌مهری قرار گرفته، فریاد طلب دارد. ای سلطان حسن! چه چیزی می‌تواند بهتر از آن باشد که از روی لطف و بزرگواری، به او کمک کنی و دادش را بدهی؟
هوش مصنوعی: اگر به ذهن یک زاهد گوشه‌نشین وارد شوی، آرامش او را بر هم می‌زنی و تأثیر منفی به افکار و عباداتش می‌گذاری.
هوش مصنوعی: ای مرشد عشق، چطور شد که صدایت را بلند کردی؟ کاش با لطف خود کمکی به او کنی و یک نکته‌ای برای ارشاد او بگویی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای صبا گر یاد مهجوران ناشادش دهی
از من بیدل طفیل دیگران یادش دهی
جوی اشک من روان زان قامت است ای باغبان
کاش یکدم سر به پای سرو آزادش دهی
غمزه تیز و دل سختش پی قتلم بس است
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.